Opinia rzecznika generalnego Bot przedstawiona w dniu 22 listopada 2007 r. - Postępowanie karne przeciwko Ioannis Doulamis. - Sprawa C-446/05., sygn. C-446/05

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVES’A BOTA

przedstawiona w dniu 22 listopada 2007 r.(1)

Sprawa C‑446/05

Procureur du Roi

przeciwko

Ioannisowi Doulamisowi

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez tribunal de premičre instance de Bruxelles (Belgia)]

Krajowe przepisy zakazujące podmiotom świadczącym usługi dentystyczne publicznej reklamy swoich usług - Artykuły 81 WE i 10 WE - Artykuły 43 WE i 49 WE - Ograniczenie - Ochrona zdrowia publicznego - Proporcjonalność

1.        Niniejsze postępowanie prejudycjalne ma na celu umożliwienie sądowi krajowemu dokonania oceny zgodności z prawem wspólnotowym ustawodawstwa krajowego zakazującego podmiotom świadczącym usługi dentystyczne publicznej reklamy swoich usług.

2.        U jego źródeł leży postępowanie karne wszczęte w Belgii przeciwko I. Doulamisowi, prowadzącemu w tym państwie członkowskim laboratorium i klinikę dentystyczną, któremu zarzuca się umieszczanie ogłoszeń reklamujących to laboratorium i tę klinikę w książce telefonicznej Belgacom.

3.        Tribunal de premičre instance de Bruxelles (Belgia), orzekający jako sąd karny, zastanawia się nad zgodnością przepisów będących podstawą prawną ścigania z art. 81 WE w związku z art. 3 ust. 1 lit. g) WE i art. 10 akapit drugi WE i zadaje Trybunałowi pytanie prejudycjalne o wykładnię tych przepisów.

4.        W niniejszej opinii wskazuję, że omawiane przepisy nie są moim zdaniem objęte zakresem przedmiotowym tych postanowień, a więc postanowienia te należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie tym przepisom.

5.        Twierdzę również, że zgodność tych przepisów w prawem wspólnotowym należy badać w świetle art. 43 WE i 49 WE, dotyczących swobody przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług.

        Wskazuję, że zakaz jakiejkolwiek publicznej reklamy w zakresie usług dentystycznych stanowi ograniczenie korzystania z tych swobód. Wyjaśniam, dlaczego ograniczenie to jest moim zdaniem uzasadnione względami ochrony zdrowia publicznego, o ile omawiane przepisy krajowe nie zabraniają podmiotowi świadczącemu usługi dentystyczne podawania w sposób nieprzyciągający klienta i niebędący zachętą, w książce telefonicznej lub innych dostępnych publicznie środkach przekazu, informacji umożliwiających dowiedzenie się o jego istnieniu jako przedstawiciela danego zawodu.