Wyrok Trybunału - 14 października 2010 r. - Komisja przeciwko Austrii - Sprawa C-535/07
WYROK TRYBUNAŁU (druga izba)
z dnia 14 października 2010 r.(*)
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywy 79/409/EWG i 92/43/EWG - Ochrona dzikiego ptactwa - Nieprawidłowe wyznaczenie i niewystarczająca ochrona prawna obszarów specjalnej ochrony
W sprawie C‑535/07
mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 226 WE, uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, wniesioną w dniu 30 listopada 2007 r.,
Komisja Europejska, reprezentowana przez R. Sauera i D. Recchię, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,
strona skarżąca,
przeciwko
Republice Austrii, reprezentowanej przez E. Riedla i E. Pürgy’ego oraz K. Drechsel, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,
strona pozwana,
popieranej przez:
Republikę Federalną Niemiec, reprezentowaną przez M. Lummę i J. Möllera, działających w charakterze pełnomocników,
interwenient,
TRYBUNAŁ (druga izba),
w składzie: J.C. Bonichot, prezes czwartej izby pełniący obowiązki prezesa drugiej izby, L. Bay Larsen (sprawozdawca) i C. Toader, sędziowie,
rzecznik generalny: E. Sharpston,
sekretarz: M. Ferreira, główny administrator,
uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 9 lipca 2009 r.,
po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 25 lutego 2010 r.,
wydaje następujący
Wyrok
1 Komisja Wspólnot Europejskich wnosi w skardze o stwierdzenie przez Trybunał, że:
- nie dokonując prawidłowo na podstawie kryteriów ornitologicznych wyznaczenia (teren Hanság w kraju związkowym Burgenland) i wytyczenia granic (teren Niedere Tauern w kraju związkowym Styria) terytoriów austriackich najbardziej odpowiednich pod względem liczby i powierzchni dla zachowania gatunków ptactwa jako obszarów specjalnej ochrony (zwanych dalej „OSO”) zgodnie z art. 4 ust. 1 lub 2 dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 103, s. 1, zwanej dalej „dyrektywą ptasią”) i
