Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 22 kwietnia 2021 r. LH przeciwko PROFI CREDIT Slovakia s.r.o., sygn. C-485/19

Termin przedawnienia roszczeń powinien rozpoczynać się dopiero w momencie, gdy klient dowiedział się, że po stronie instytucji finansowej mogło nastąpić bezpodstawne wzbogacenie.

Gazeta Prawna nr 79/2021

Wydanie tymczasowe

WYROK TRYBUNAŁU (pierwsza izba)

z dnia 22 kwietnia 2021 r. (*)

Odesłanie prejudycjalne Ochrona konsumentów Dyrektywa 2008/48/WE Umowy o kredyt konsumencki Dyrektywa 93/13/EWG Nieuczciwe warunki umowne Zapłata dokonana na podstawie niezgodnego z prawem warunku umownego Bezpodstawne wzbogacenie kredytodawcy Przedawnienie prawa do zwrotu Zasady prawa Unii Zasada skuteczności Artykuł 10 ust. 2 dyrektywy 2008/48 Informacje, które powinny zostać zawarte w umowie o kredyt Uchylenie niektórych wymogów krajowych w oparciu o orzecznictwo Trybunału Wykładnia starszego brzmienia uregulowania krajowego zgodnie z tym orzecznictwem Skutki w czasie

W sprawie C-485/19

mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Krajský súd v Prešove (sąd okręgowy w Preszowie, Słowacja) postanowieniem z dnia 12 czerwca 2019 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 25 czerwca 2019 r., w postępowaniu:

LH

przeciwko

Profi Credit Slovakia s.r.o.,

TRYBUNAŁ (pierwsza izba),

w składzie: J.-C. Bonichot, prezes izby, L. Bay Larsen, C. Toader, M. Safjan i N. Jääskinen (sprawozdawca), sędziowie,

rzecznik generalny: M. Szpunar,

sekretarz: A. Calot Escobar,

uwzględniając pisemny etap postępowania,

rozważywszy uwagi, które przedstawili:

w imieniu Profi Credit Slovakia s. r. o. A. Cviková, advokátka,

w imieniu rządu słowackiego B. Ricziová, w charakterze pełnomocnika,

w imieniu Komisji Europejskiej G. Goddin, N. Ruiz García oraz A. Tokár, w charakterze pełnomocników,

po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 3 września 2020 r.,

wydaje następujący

Wyrok

1 Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej kartą), zasady skuteczności prawa Unii oraz przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG (Dz.U. 2008, L 133, s. 66; sprostowania: Dz.U. 2009, L 207, s. 14; Dz.U. 2010, L 199, s. 40; Dz.U.2011, L 234, s. 46 i Dz.U. 2015 L 36, s. 15 ), w szczególności art. 10 ust. 2 lit. h) i i) tej dyrektywy.