Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 22.04.2004, sygn. PD.423-37/04, Lubelski Urząd Skarbowy

Czy pożyczka udzielona przez podmiot zagraniczny, będący nierezydentem, podmiotowi mającemu siedzibę na terytorium RP, będącemu resydentem, którego udziałowcami są osoby fizyczne, mające zamieszkanie w RFN, podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności podlegających temu podatkowi. W art. 1 ust 1 pkt 1 lit b wymienia umowy pożyczki. W świetle przepisów kodeksu cywilnego pożyczka jest umową konsensualną, polegającą na zgodnym oświadczeniu woli stron - dającego i biorącego pożyczkę - mocą której dający zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo innych rzeczy oznaczonych co do gatunku, natomiast biorący zobowiązuje się zwrócić takie rzeczy jakie otrzymał ( takie same w takiej samej ilości ). Umowa pożyczki jest umową obligacyjną, która wywiera skutki w sferze prawa rzeczowego ( art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny Dz. U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Ze względu na fakt, że obie strony umowy pożyczki zaciągają zobowiązania, umowa ta jest umową dwustronnie zobowiązującą. Nie jest jednak umową wzajemną, gdyż będący obowiązkiem dłużnika zwrot przedmiotu pożyczki ani nie stanowi świadczenia wzajemnego, ani nie jest przyczyną ( causa ) lub odpowiednikiem świadczenia dającego pożyczkę. Istotą zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki jest przeniesienie przez pożyczkodawcę jej przedmiotu na własność pożyczkobiorcy. Przeniesienie własności przedmiotu pożyczki może nastąpić w każdy przewidziany prawem sposób.