Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30.05.2006, sygn. 1401/PD-4230Z-37/06/KK, Izba Skarbowa w Warszawie, sygn. 1401/PD-4230Z-37/06/KK

dotyczączy możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na naprawy pogwarancyjne w ramach limitu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych

D E C Y Z J A

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 i art. 14 b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. ), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 16.03.2006 r. Sp. z o.o. ?D? na postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 07.03.2006 r. Nr 1473/449/WD/423/139/05/ES w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Spółki w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych

o r z e k a

odmówić zmiany ww. postanowienia

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 22 grudnia 2005 r. Spółka wystąpiła z wnioskiem w trybie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa do Naczelnika III Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na naprawy pogwarancyjne w ramach limitu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm. ).Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży samochodów ciężarowych. Spółka udziela gwarancji na sprzedawane samochody. Jeśli w okresie gwarancji nastąpi awaria pojazdu, Spółka pokrywa koszty naprawy lub wymiany wadliwej części.W niektórych sytuacjach, z reguły w przypadku awarii występujących w krótkim czasie po zakończeniu okresu gwarancji, Spółka decyduje się pokryć koszty naprawy lub wymiany wadliwej części, mimo upływu okresu gwarancji. Taka postawa Spółki jest spowodowana troską o zachowanie jak najlepszych relacji z klientem, co pozwala na uzyskiwanie od niego dalszych zamówień i w rezultacie generowanie zysków. Kontrahentami Spółki są bowiem firmy transportowe lub firmy leasingowe, które regularnie nabywają samochody ciężarowe.W ocenie Spółki koszty poniesione na naprawy sprzedawanych przez Spółkę pojazdów w okresie pogwarancyjnym należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jako wydatki na reprezentację, ponieważ zostały poniesione w celu uzyskania przychodu oraz nie przekraczają w roku podatkowym limitu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z ww. przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Spółka zauważa, iż pojęcie reprezentacji nie zostało zdefiniowane na gruncie ustaw podatkowych. Słownik języka polskiego PWN pojęcie reprezentacji definiuje jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Dostosowując pojęcie reprezentacji do prawa podatkowego K. Stawowska, K. Szafrańska-Blank, D. Walerkjan autorzy książki ?Reprezentacja, reklama i promocja. Zagadnienia podatkowe? uznali, że za reprezentację należy uznać działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi. Ta definicja reprezentacji pozwala zdaniem Spółki wnioskować, iż elementem stanowiącym o uznaniu danego kosztu jako reprezentacyjnego jest istniejący po stronie podatnika zamiar zbudowania wśród kontrahentów swojego korzystnego wizerunku jako podmiotu prowadzącego działalność z rozmachem, przy użyciu nowoczesnych środków, szczególnie dbającego o interesy klientów itp.Zdaniem Spółki każdy podatnik ma prawo do wyboru środków za pomocą których w ramach reprezentacji kształtuje pozytywny wizerunek swojej firmy. Charakter wydatków na koszt reprezentacji i reklamy winien być na tyle związany z prowadzoną działalnością, by możliwa była ocena oparta na zasadzie logiki i zasad doświadczenia życiowego, że mogą one mieć wpływ na uzyskanie przychodu ?wyrok NSA w Lublinie z 8 maja 1998 r. sygn. I SA/Lu 466/97.Biorąc powyższe pod uwagę kwalifikowanie danych wydatków jako reprezentacyjnych powinno następować poprzez odniesienie do przedmiotu działalności konkretnego podatnika. Reprezentacja realizowana więc przez sprzedawcę samochodów ciężarowych powinna obejmować działania, które zmierzają do pozyskiwania nowych klientów czy utrwalania już istniejących więzi handlowych z klientami działającymi w tej właśnie branży.Spółka podkreśla, że ponosi wydatki na naprawy pogwarancyjne w odniesieniu do pojazdów użytkowanych przez tych kontrahentów, z którymi pozostaje w długotrwałych stosunkach handlowych. Odnosi się to w szczególności do sytuacji, w których poważne awarie pojazdów mają miejsce w krótkim czasie po zakończeniu okresu gwarancyjnego. Odstąpienie od finansowania takich napraw prowadziłoby do wystąpienia sytuacji, w których klienci utraciliby zaufanie do Spółki i jej produktów, co negatywnie wpłynęłoby na możliwość generowania przychodów ze sprzedaży.Ponoszenie kosztów napraw w okresie pogwarancyjnym kształtuje pozytywny wizerunek Spółki jako rzetelnego i wiarygodnego partnera handlowego, prezentującego wysoki poziom obsługi klienta. Dzięki takiej praktyce, kontrahenci powiększający swoją flotę pojazdów ciężarowych kierują zamówienia właśnie do Spółki, co w praktyce umożliwia zwiększenie przychodów Spółki. Uzasadnione jest także oczekiwanie, że zadowoleni z poziomu obsługi kontrahenci zarekomendują produkty sprzedawane przez Spółkę innym podmiotom gospodarczym. Ponadto spełnione jest także kryterium zasadności wydatku na reprezentację, gdyż ponoszenie kosztów napraw pogwarancyjnych pozostaje w logicznym związku z przedmiotem działalności Spółki.W ocenie Spółki poniesione wydatki na naprawy pogwarancyjne zostały poniesione w celu generowania przychodu poprzez kształtowanie pozytywnego wizerunku i dlatego można je uznać za koszt reprezentacji podlegający zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w ramach ustawowego limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.