Wyrok NSA z dnia 8 maja 1998 r., sygn. I SA/Lu 466/97

Fakt, iż ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ lub inne przepisy podatkowe nie określają rodzaju wydatków, które można zaliczyć do kosztów reprezentacji i reklamy, nie świadczy o tym, iż każdy wydatek może być uznany za ten koszt. Charakter wydatków na koszt reprezentacji i reklamy winien być na tyle związany z prowadzoną działalnością, by możliwa była ocena oparta na zasadzie logiki i zasad doświadczenia życiowego, że mogą mieć one wpływ na uzyskanie przychodu.

UZASADNIENIE

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest częściowo zasadna.

Sporna umowa leasingu wózka widłowego zawarta została między stronami w dniu 28.10.1994 r., zaś samochodu Liaz w dniu 30.11.1993 r., a więc stosuje się do nich przepis art. 23 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu ustalonym art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw - z mocą obowiązującą od 16.04.1993 r.