Interpretacja indywidualna z dnia 29.06.2011, sygn. ILPP2/443-908/11-4/MN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP2/443-908/11-4/MN

Przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu 24 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu 24 czerwca 2011 r.) o doprecyzowanie opisu zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Aktualnie obowiązująca ustawa o podatku od towarów i usług, mocą art. 43 ust. 1 pkt 37 zwalnia od podatku VAT szeroki wachlarz usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych wraz z usługami pośrednictwa w tym zakresie i fakt ten obecnie nie budzi wątpliwości i sporów interpretacyjnych. Ponadto, w brzmieniu art. 43 ust. 13 ustawodawca stwierdza wprost, zwolnienia od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41. Ponieważ od początku 2011 r. załącznik nr 4 do wcześniej obowiązującej wersji ustawy został uchylony, a poszczególne grupy usług zwolnionych z VAT zostały od nowa zdefiniowane i przeniesione bezpośrednio do treści ustawy, prawdopodobnie dokonano tego celem zapewnienia jednolitego stosowania zwolnienia z VAT w ramach całej Unii Europejskiej. Wydaje się, że taka jest racja zmian wprowadzonych w polskiej wersji tej nieomal jednolitej w całej Unii Europejskiej ustawy. Trzeba jednoznacznie stwierdzić, że już samo sformułowanie ustawowe stanowiące element usługi, użyte przez polskiego ustawodawcę pochodzi wprost z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, konkretnie z wyroku w sprawie C-2/95 (Sparekassernes Datacenter SDC). Wyrok ten jest uznawany za jedno z najważniejszych rozstrzygnięć, co do zwolnień podatkowych ustanowionych obecnie na gruncie europejskiej Dyrektywy VAT. Ponadto, Trybunał w powołanym orzeczeniu uznał, że sam sposób wykonywania usługi (automatyczny, elektroniczny, ręczny), czy też charakter i status prawny usługodawcy nie ma żadnego wpływu na słuszność stosowania zwolnienia z VAT. Nie ma także znaczenia brak bezpośredniej umowy usługodawcy z ostatecznym odbiorcą usługi głównej, czyli ubezpieczonym, kluczowym według Trybunału warunkiem uznania zasadności zwolnienia z VAT jest to, aby dana usługa stanowiła odrębną całość, która przede wszystkim realizuje zasadnicze funkcje usługi ubezpieczeniowej objętej zwolnieniem, czyli taka, która jest niezbędna do świadczenia usługi zasadniczej zwolnionej od podatku VAT. Jeśli taki warunek będzie spełniony, dana usługa pomocnicza powinna korzystać ze zwolnienia.