Interpretacja indywidualna z dnia 14.10.2011, sygn. IPPP3/443-988/11-2/JK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

zwrot podatku akcyzowego w przypadku braku możliwości otrzymania przez Spółkę od niemieckiego granicznego urzędu celnego w jakiejkolwiek formie potwierdzenia wywozu wyrobów akcyzowych poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 06.07.2011 r. (data wpływu 15.07.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwrotu podatku akcyzowego w przypadku braku możliwości otrzymania przez Spółkę od niemieckiego granicznego urzędu celnego w jakiejkolwiek formie potwierdzenia wywozu wyrobów akcyzowych poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.07.2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwrotu podatku akcyzowego w przypadku braku możliwości otrzymania przez Spółkę od niemieckiego granicznego urzędu celnego w jakiejkolwiek formie potwierdzenia wywozu wyrobów akcyzowych poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Spółka prowadzi działalność w obszarze produkcji i sprzedaży wyrobów akcyzowych (wyrobów tytoniowych). W związku z powyższą działalnością, przed 1 marca 2009 r. Spółka dokonała wysyłek z Polski (ze składu podatkowego Spółki) wyrobów tytoniowych (papierosów) w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w celu eksportu tych wyrobów za pośrednictwem portu w Hamburgu do odbiorców na Bliskim Wschodzie (tzn. w Hamburgu w Niemczech znajdował się graniczny urząd celny, z którego dokonano faktycznego wyprowadzenia tych wyrobów poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej).