Interpretacja indywidualna z dnia 27.02.2012, sygn. ILPB1/415-1331/11-2/AG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB1/415-1331/11-2/AG

Czy roszczenie zapłacone nadawcy holenderskiemu z tytułu uszkodzenia oraz utylizacji towaru może zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2011 r. (data wpływu 29 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od grudnia 1988 roku prowadzi działalność gospodarczą w zakresie towarowego transportu drogowego (transport krajowy i międzynarodowy). Środki transportu używane przy wykonywaniu usług to ciągniki siodłowe z naczepami (plandeki) powyżej 3,5 tony. Do wykonywania usług, głównie na terenie kraju, Zainteresowany korzysta z podwykonawców, zgodnie z posiadanymi uprawnieniami do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy (spedycji) - potwierdzenie z dnia 01.07.2006 r. wydane przez Prezydenta Miasta. Ewidencję księgową Zainteresowany prowadzi w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

We wrześniu 2011 roku Wnioskodawca otrzymał od kontrahenta z Holandii zlecenie przewozu towaru w relacji Holandia - Polska (kilka miejsc rozładunku w Polsce). Towar stanowiły artykuły spożywcze (ciastka, słodycze), zapakowane w szczelnych kartonach, ofoliowanych, usadowionych na drewnianych nośnikach (display), zabezpieczonych dodatkowo grubą folią (tzw. stretch). Towar został załadowany w magazynie w Holandii. Kierowca przyjął towar do przewozu bez uwag odnośnie stanu przesyłki. We wskazanym terminie towar został przywieziony do jednego z kilku odbiorców (). Po rozładunku towaru w magazynie, odbiorca odmówił jego przyjęcia.