Interpretacja indywidualna z dnia 28.03.2013, sygn. ITPB2/436-239/12/MN, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Czy zawierane przez Fundusz transakcje nabycia pakietów wierzytelności nieregularnych (zarówno już zawarte, jak i przyszłe tego samego rodzaju) stanowią czynności podlegające podatkowi od czynności cywilnoprawnych, obciążającemu Fundusz?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Funduszu, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2012 r. (data wpływu 31 grudnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 8 marca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania nabycia przez Fundusz wierzytelności własnych banku lub innych instytucji finansowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 8 marca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania nabycia przez Fundusz wierzytelności własnych banku lub innych instytucji finansowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Podstawowym przedmiotem działalności Funduszu, stosownie do zapisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, jest lokowanie środków pieniężnych w prawa majątkowe w postaci wierzytelności w celu uzyskania wynikających z nich pożytków z tytułu wpływu środków wynikających z ich odzyskania lub odsprzedaży. W wyniku prowadzonej działalności dominującym składnikiem portfela inwestycyjnego Funduszu są nieregularne wierzytelności (obciążone wysokim ryzykiem nieściągalności), nabyte głównie od banków na podstawie umów sprzedaży wierzytelności za cenę niższą od ich wartości nominalnej z uwagi na brak terminowych spłat, zgon kredytobiorcy, przedawnienie, brak zabezpieczenia, zajęcie egzekucyjne i inne przyczyny zmniejszające możliwość ich ściągnięcia w pełnej wysokości.