Interpretacja indywidualna z dnia 22.03.2013, sygn. ILPB3/423-541/12-5/AO, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-541/12-5/AO

Czy rygory wskazane w art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co do konieczności korygowania in minus kosztów uzyskania przychodów, w szczególności, gdy ustalony z kontrahentem zagranicznym termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, mają także zastosowanie w odniesieniu do transakcji zagranicznych (w ramach Unii Europejskiej)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2012 r. (data wpływu 19 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismami z dnia 01 marca 2013 r. oraz z dnia 19 marca 2013 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest firmą handlu hurtowego narzędziami dla przemysłu metalowego oraz świadczy także kompleksowe usługi zarządzania gospodarką narzędziową w zainteresowanych taką usługą firmach.

W związku z taką działalnością gospodarczą, Wnioskodawca dokonuje licznych transakcji zakupu towarów oraz usług regeneracji narzędzi, w tym m.in. w krajach Unii Europejskiej.

Zagraniczni sprzedawcy towarów i usług oferują, z trudem wynegocjowane, różne terminy płatności za nie; niektóre z nich dochodzą do 120 dni, a nawet 180 dni, co jest normalne w krajach zachodnich, a nieskorzystanie z tego prawa zachwiałoby płynnością finansową przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.