Interpretacja indywidualna z dnia 17.10.2014, sygn. ILPB1/415-739/14-4/AA, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB1/415-739/14-4/AA

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej oraz w zakresie ustalenia stawki amortyzacyjnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 18 lipca 2014 r.) uzupełnionym w dniach 1 i 3 października 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• sposobu ustalenia wartości początkowej (pytanie 1) jest prawidłowe,
• ustalenia stawki amortyzacyjnej (pytanie 2, 3) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej oraz w zakresie ustalenia stawki amortyzacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 29 września 2014 r. znak ILPB1/415-739/14-2/AA na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 1 października 2014 r., wniosek o brakującą opłatę uzupełniono w dniu 1 października 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Nieruchomość znajdująca się w P. (powstała na starych fundamentach do I piętra w 1938 roku, powyżej w 1955 roku, natomiast oficyna pochodzi z 1900 roku), w latach 90-tych XX wieku stanowiła współwłasność spadkobierców - zstępnych (po 1/3 udziałów) po pierwszych właścicielach nieruchomości. Każdy ze zstępnych w ramach 1/3 udziału miał do swej wyłącznej dyspozycji jeden lokal mieszkalny. W nieruchomości były też trzy lokale o bardzo niskim standardzie w niepodpiwniczonych oficynach wykorzystywane przez pewien czas na cele magazynowe lub pomieszczenia warsztatowe. Na 1/3 udziału przypadał jeden taki lokal.