Interpretacja indywidualna z dnia 20.03.2017, sygn. 1462-IPPP3.4512.137.2017.1, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 1462-IPPP3.4512.137.2017.1

w zakresie obowiązku rejestracji w Polsce dla celów VAT

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2017 r. (data wpływu 23 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji w Polsce dla celów podatku VAT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji w Polsce dla celów podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X GmbH (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) posiada siedzibę w Niemczech i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Niemczech. Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce i nie jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT) w Polsce.

Jednym z dostawców Spółki jest firma T Sp. z o.o. (dalej: T lub Dostawca), która posiada siedzibę w Polsce i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Oba podmioty (tj. Spółka oraz Dostawca) są podmiotami powiązanymi ze spółką B GmbH z siedzibą w Niemczech, będącą czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Niemczech i wchodzą w skład Grupy Spółek Y.

Spółka nabywa od T wysokiej jakości meble tapicerowane (dalej: Towary). Zakup towarów odbywa się na podstawie różnych modeli biznesowych. Jeden z planowanych modeli biznesowych budzi wątpliwości Spółki dotyczące rozliczenia VAT.

W rozpatrywanym modelu biznesowym T sprzedaje swoje towary na rzecz Spółki, która to następnie odsprzedaje towary do swoich odbiorców spoza Unii Europejskiej. Oznacza to, że w dostawie towarów uczestniczą trzy podmioty, tj. 1) T będący producentem i sprzedawcą towarów, 2) Wnioskodawca będący nabywcą towarów od T oraz sprzedawcą towarów do kontrahenta spoza Unii Europejskiej oraz 3) nabywca spoza Unii Europejskiej.