Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 21.11.2017, sygn. 0112-KDIL3-1.4011.319.2017.1.AG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3-1.4011.319.2017.1.AG

Obowiązki płatnika.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2017 r. (data wpływu 3 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Oddział (dalej: Wnioskodawca) jest pracodawcą w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. W związku z dokonywaniem wypłat wynagrodzeń dla swych pracowników oraz innych świadczeń na rzecz byłych pracowników emerytów i rencistów pełni funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określonym przepisami ustawy o PIT.

Wnioskodawca prowadząc specyficzny rodzaj działalności jakim jest wydobycie rudy miedzi, narażony jest na ryzyko występowania wypadków przy pracy. Poszkodowanemu w wyniku wypadku przy pracy, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, przysługuje na podstawie przepisu art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego prawo do żądania odpowiedniej renty od zobowiązanego do naprawienia szkody.

W związku z powołanym wyżej przepisem art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego, Wnioskodawca dąży do polubownego rozstrzygnięcia w zakresie ustalenia wysokości renty wyrównawczej dla poszkodowanego w wyniku wypadku przy pracy. Zazwyczaj, na podstawie przepisu art. 917 Kodeksu cywilnego, między stronami, tj. Wnioskodawcą a poszkodowanym, zawierana jest ugoda cywilna pozasądowa, określająca wysokość renty wyrównawczej. Zgodnie bowiem z tym przepisem cyt.: Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00