Interpretacja indywidualna z dnia 08.02.2017, sygn. 1462-IPPB3.4510.1038.2016.2.DP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. 1462-IPPB3.4510.1038.2016.2.DP

Możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych wynagrodzenia za odstąpienie od roszczeń.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2016 r. (data wpływu 3 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 5 grudnia 2016 r. nr 1462-IPPB3.4510.1038.2016.1.DP (doręczone 7 grudnia 2016 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych kwoty wynagrodzenia ustalonego w ugodzie dotyczącej zrzeczenia się roszczeń wobec Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych kwoty wynagrodzenia ustalonego w ugodzie dotyczącej zrzeczenia się roszczeń wobec Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

P S.A. (dalej: Spółka) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi przesyłania gazu na rzecz osób trzecich. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności Spółka zawarła z X S.A. (dalej: X S.A. ) umowę obejmującą usługi przesyłania gazu, w ramach której Spółka realizowała również usługę bilansowania. W przypadku niezbilansowania ilości gazu przesyłanego na rzecz X S.A., poza podstawowymi opłatami z tytułu świadczenia usług przesyłania gazu, Spółka rozlicza się z X S.A. za dodatkowo pobrany lub pozostawiony gaz w systemie przesyłowym poprzez dodatkowe opłaty za tzw., niezbilansowanie systemu przesyłowego. Zgodnie z przedmiotową umową, w zależności od wartości niezbilansowania (dodatnie albo ujemne) opłatami obciążana była Spółka (niezbilansowanie dodatnie) albo X S.A. (niezbilansowanie ujemne). Opłaty z tytułu niezbilansowania systemu naliczone przez Spółkę w wybranych miesiącach w okresie od lipca 2011 roku do października 2012 roku zostały zakwestionowane przez X S.A., a X S.A. skierowała sprawę na drogę postępowania sądowego (X S.A. wniósł przeciw Spółce pozew o zapłatę obejmujący kwestionowane należności), twierdząc, iż działania Spółki w zakresie przekazywania danych dotyczących statusu niezbilansowania były niezgodne z przepisami unijnymi, co spowodowało powstanie szkody po stronie X S.A.. Sprawa sądowa miała charakter precedensowy, bowiem dotyczyła sposobu weryfikacji jakości danych dostarczanych przez Spółkę o statusie niezbilansowania X S.A.. Sąd w ramach postępowania miał zbadać, czy jakość danych wstępnych (operatywnych) z błędem na poziomie 0,02% jest informacją wiarygodną i wystarczającą. Potencjalnie negatywne rozstrzygnięcie dla Spółki (uznanie powództwa X S.A.) mogłoby skutkować nałożeniem na Spółkę dodatkowych obowiązków w zakresie jakości przekazywanych danych. W skutek takiego rozstrzygnięcia Spółka musiałaby ponieść istotnie duże nakłady finansowe w celu zbudowania nowego systemu teleinformatycznego skojarzonego z instalacjami pomiarowymi, w celu uniknięcia kolejnych pozwów.