Interpretacja indywidualna z dnia 29.03.2018, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.77.2018.1.KM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.77.2018.1.KM

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej od Przewoźnika.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 1 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej od Przewoźnika jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej od Przewoźnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

() S.A. (dalej Spółka) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka na potrzeby działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług zamawia usługi transportowe. W zamówieniu wyszczególnia miejsce, datę oraz godzinę (czasem godzina podawana jest mailowo w toku dalszych ustaleń), o której samochód ma zostać podstawiony do załadunku. Zdarzają się sytuacje, kiedy Spółka nie dokona załadunku w wyznaczonym terminie. Przyczyna opóźnienia leży po stronie Spółki towar nie jest gotowy. W takiej sytuacji Spółka nie anuluje zamówienia na transport, ale zatrzymuje samochód, by ten był do dyspozycji w momencie kiedy towar będzie gotowy do załadunku. W takich sytuacjach firmy transportowe obciążają Spółkę opłatami za takie postoje. W składanym przez Spółkę zleceniu transportowym taka sytuacja nie została przewidziana.

W dniu 22 czerwca 2017 r. Spółka złożyła zamówienie na usługi transportowe w firmie (potwierdzone zleceniem transportowym) (dalej Przewoźnik). Dnia 1 lipca 2017 r. Przewoźnik miał dokonać załadunku towaru w Zakładzie Produkcyjnym, jednak załadunek nie został dokonany, nie z jego winy. Załadunku dokonano w dniu 5 lipca 2017 r. Dnia 7 lipca 2017 r. Przewoźnik wystawił Spółce fakturę VAT. W nazwie towaru/usługi Przewoźnik wskazał Za nieterminowy załadunek (przestój), traktując kwotę żądaną od Spółki jako podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na fakturze zastosowana została stawka 23%.

Następnie dnia 8 lipca 2017 r. Przewoźnik napisał do Spółki pismo, w którym uzasadniał wystawienie faktury wskazując, że w wyniku opóźnienia w załadunku poniósł stratę w wysokości 1.995 euro. Przewoźnik wskazał w piśmie, że w związku z niewykonaniem załadunku w dniu 1 lipca 2017 r. poniósł straty finansowe na kwotę 1.995 EUR i że zgodnie z Międzynarodową Konwencją CMR przysługuje zadośćuczynienie w wysokości 70% tej kwoty.