Interpretacja indywidualna z dnia 21.09.2018, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.296.2018.1.MG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.296.2018.1.MG

dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy w przypadku przejęcia długu należne Wnioskodawcy Wynagrodzenie, w części dotyczącej spłaty kwoty głównej kredytu, nie będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychodu, a jednocześnie spłata kwoty głównej kredytu nie będzie dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2018 r. (data wpływu 23 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy w przypadku Przejęcia długu należne Wnioskodawcy Wynagrodzenie, w części dotyczącej spłaty kwoty głównej kredytu, nie będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychodu, a jednocześnie spłata kwoty głównej kredytu nie będzie dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2018 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia czy w przypadku Przejęcia długu należne Wnioskodawcy Wynagrodzenie, w części dotyczącej spłaty kwoty głównej kredytu, nie będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychodu, a jednocześnie spłata kwoty głównej kredytu nie będzie dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, podlegającą obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (dalej również jako: Spółka).

Powiązana z Wnioskodawcą spółka komandytowa z siedzibą w Polsce (dalej: Spółka komandytowa) zaciągnęła kredyt inwestycyjny w celu wybudowania centrum handlowego (dalej: Nieruchomość). W celu dodatkowego zabezpieczenia wierzytelności banku z tytułu udzielonego kredytu Wnioskodawca udzielił Spółce komandytowej poręczenia kredytu, (dalej: Poręczenie). Aktualnie Nieruchomość, na wybudowanie której Spółka komandytowa zaciągnęła kredyt, jest własnością Spółki. Nieruchomość jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej, w szczególności jest przedmiotem najmu, z którego Spółka uzyskuje przychody podatkowe. Wierzytelność banku z tytułu udzielonego kredytu została również zabezpieczona poprzez ustanowienie hipoteki na Nieruchomości. Ponadto Wnioskodawca celem zabezpieczenia wierzytelności banku z tytułu kredytu dokonał przelewu na rzecz banku istniejących i przyszłych wierzytelności, które przysługują Spółce lub będą przysługiwały z tytułu zawartych umów najmu lub dzierżawy dotyczących powierzchni Nieruchomości (zarówno części gruntowych jak i budynkowych), w szczególności wierzytelności o zapłatę czynszu najmu. Należności z tytułu wierzytelności przelanych na bank, które wpłyną na jego rachunek bankowy przed terminem spłaty kredytu są blokowane na tym rachunku jako zabezpieczenie kredytu do czasu upływu umownego terminu spłaty kredytu. W przypadku zatem gdyby Wnioskodawca nie dokonał spłaty kredytu w terminie wynikającym z umowy, bank mógłby zaspokoić swoje roszczenie z czynszów najmu.