Interpretacja indywidualna z dnia 27.06.2019, sygn. 0115-KDIT2-1.4011.146.2019.2.MN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2-1.4011.146.2019.2.MN

Czy wypłacenie Wnioskodawczyni środków pieniężnych do wysokości wniesionych udziałów do spółdzielni za zwrot udziałów w spółdzielni przez spółdzielnię zrzeszającą m.in. spółdzielnię do której należała Wnioskodawczyni oraz zabezpieczającą jej działalność należy uznać za fakt powodujący obowiązek podatkowy?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2019 r. (data wpływu 9 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 24 maja 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego w zakresie skutków podatkowych wypłaty środków pieniężnych stanowiących równowartość udziałów wniesionych do SKOK jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych uzupełniony w dniu 24 maja 2019 r. w zakresie skutków podatkowych wypłaty środków pieniężnych stanowiących równowartość udziałów wniesionych do SKOK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W miesiącu lutym lub marcu 2019 r. Wnioskodawczyni otrzymała PIT-11 od Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej za rok 2018. Wynika z niego, że Wnioskodawczyni została uznana za płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych co - w Jej ocenie - nie jest zgodne z rzeczywistością. Wnioskodawczyni powołuje się na art. 42 ustawy o SKOK, który określa cel działalności Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej: celem działalności kasy krajowej jest zapewnienie stabilności finansowej kas, a w szczególności udzielanie kasom wsparcia finansowego ze środków funduszu stabilizacyjnego, oraz sprawowanie kontroli nad kasami dla zapewnienia bezpieczeństwa zgromadzonych w nich oszczędności oraz zgodności działalności kas z przepisami prawa.

Z powyższego wynika, że Kasa Krajowa wykonała tylko swoje ustawowe obowiązki zapewniając bezpieczeństwo zgromadzonym oszczędnościom w podległym jej SKOK X. Wypłacając Wnioskodawczyni jej oszczędności tam zgromadzone wypełniła tylko swój ustawowy obowiązek, nie ma więc podstaw prawnych do pobierania od Wnioskodawczyni podatku dochodowego od osób fizycznych. Działania Kasy Krajowej w pełni wyczerpują narzucony na Kasę Krajową przez ustawę o SKOK obowiązek sprawowania kontroli nad kasami dla zabezpieczenia zgromadzonych w nich oszczędności. Tak więc oszczędności Wnioskodawczyni zabezpieczone przez Kasę Krajową i wypłacone Wnioskodawczyni nie mogą być uznane za przychód czy też dochód. Ustawa o SKOK nie nakłada na Krajową Kasę obowiązku wypłaty odszkodowania czy rekompensaty. W związku z tym Krajowa Kasa nie ma uprawnień do wypłaty odszkodowania czy też rekompensaty, tak więc nazywanie rekompensatą oszczędności Wnioskodawczyni którym była obowiązana zapewnić bezpieczeństwo Krajowa Kasa nie ma pokrycia w rzeczywistości prawnej. Jest to po prostu zwrot, wypłata oszczędności Wnioskodawczyni zabezpieczonych przez Krajową Kasę. We wspomnianej ustawie o SKOK w art. 42 ustawodawca nie wyszczególnia w jakiej formie zgromadzone oszczędności podlegają zapewnieniu bezpieczeństwa przez Krajową Kasę, tak więc należy rozumieć przez to, że wszystkie zgromadzone oszczędności podlegają zabezpieczeniu. Te, które zostały ulokowane w udziałach również. Zatem, jak wynika z powyższego nie ma podstaw prawnych do wypłaty rekompensaty, jedynie do zwrotu zabezpieczonych oszczędności i nie ma podstaw prawnych do uznania, że Wnioskodawczyni jest w związku z tą sytuacją płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.