Interpretacja indywidualna z dnia 27.06.2019, sygn. 0113-KDIPT3.4011.222.2019.2.SK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT3.4011.222.2019.2.SK

Opodatkowanie świadczenia przyznanego na zaspokajanie potrzeb rodziny.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2019 r. (data wpływu 29 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 17 czerwca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia przyznanego na zaspokajanie potrzeb rodziny jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), w związku z czym pismem z dnia 31 maja 2019 r., nr 0113 KDIPT3.4011.222.2019.1.SK, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 31 maja 2019. (data doręczenia 7 czerwca 2019 r.). Natomiast w dniu 17 czerwca 2019 r. do tutejszego Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź Wnioskodawczyni na ww. wezwanie, nadane za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 12 czerwca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wystąpiła do sądu o zasądzenie środków na zaspokojenie potrzeb rodziny, gdyż mąż wyprowadził się i nie łożył na utrzymanie rodziny. W dniu 17 września 2014 r. Wnioskodawczyni zawarła z mężem ugodę przed Sądem Rejonowym o następującej treści: Pozwany zobowiązuje się łożyć tytułem zaspokajania potrzeb rodziny składającej się z żony oraz małoletniego syna kwoty po 1 800 zł (tysiąc osiemset złotych) miesięcznie, płatnej z góry do 10 dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminu płatności którejkolwiek z należności do rąk powódki ().