Interpretacja indywidualna z dnia 29.11.2019, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.539.2019.2.KJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.539.2019.2.KJ

Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia spisu z natury.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2019 r. (data wpływu 18 września 2019 r.), uzupełnionym w dniu 24 października 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego w związku ze złożeniem zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego w związku ze złożeniem zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest komornikiem sądowym. W rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych (wejście w życie 1 stycznia 2019 r.) komornik nie jest podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność gospodarczą jako podmiot rządzący się prawem publicznym, jako funkcjonariusz publiczny oraz organ władzy publicznej w zakresie wykonywania czynności w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym.

Do dnia 31 grudnia 2018 r. w ramach działalności Wnioskodawca dokonywał zakupu towarów i usług, które były przeznaczone i wykorzystywane do działalności mieszanej (dającej i niedającej prawa do odliczenia podatku naliczonego). Z tytułu części zakupów, które były przeznaczone do wykonywania czynności zarówno opodatkowanych, jak i zwolnionych z opodatkowania wnioskodawca dokonywał odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu wskaźnika proporcji. Odliczenie proporcjonalne było stosowane w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie miał możliwości przyporządkowania dokonywanych zakupów wyłącznie do konkretnego rodzaju działalności.