Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 16.06.2020, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.253.2020.2.MG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.253.2020.2.MG

Możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 1 czerwca 2020 r. (data nadania 1 czerwca 2020 r., data wpływu 1 czerwca 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 25 maja 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.253.2020.1.MG (data doręczenia 26 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 30 października 2009 roku zatrudniony jest w firmie w Dziale Badawczo Rozwojowym (DBR) na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy (40 godzin/tydzień). Firma zatrudniająca Wnioskodawcę zajmuje się projektowaniem oraz produkcją urządzeń przemysłowych. Wnioskodawca, w ramach obowiązków służbowych, między innymi: - tworzy oprogramowanie, które stanowi integralną część projektowanych w jego dziale urządzeń; - tworzy oprogramowanie niezależne, w postaci programów wspomagających, które to oprogramowanie jest uzupełnieniem funkcjonalności urządzeń; - tworzy oprogramowanie na potrzeby wewnętrzne DBR i firmy. W ramach procesu tworzenia oprogramowania Wnioskodawca: - opracowuje koncepcje (wymyśla sposób) działania programu realizującego określone zadania (założenia); - przygotowuje plan realizacji i projektuje architekturę struktury programu; - pisze kod źródłowy, który to kod zawiera specyficzne algorytmy, wykonuje operacje, realizuje zadania czy przetwarza dane; - opracowuje metodykę przedstawienia dokumentacji logiki działania (opisy i schematy algorytmów - zastosowanych rozwiązań, bloki działań). Każdy program pisany jest w środowisku programistycznym z zastosowaniem symboliki wynikającej ze specyfiki języka programowania i zastosowanej technologii. Składnia zapisu, zastosowane metody i algorytmy wynikają z inwencji autora - programisty. Każdy program jest w swojej specyfice unikalny, opracowywany indywidualnie i wykonywany w oparciu o wiedzę, umiejętności i doświadczenie Wnioskodawcy. Każdy program w całości lub wykonanej części wykazuje cechy oryginalności i niepowtarzalności będące podstawą do uznania go za przedmiot prawa autorskiego. W zależności od stopnia złożoności i poziomu skomplikowania danego programu w ciągu jednego okresu rozliczeniowego (w opisywanym przypadku: 1 miesiąc) może powstać kilka prostych programów lub jeden bardziej złożony/skomplikowany. Jest też normą sytuacja, gdy jeden okres rozliczeniowy jest niewystarczający i program tworzony przez Wnioskodawcę może być pisany w czasie dłuższym niż jeden miesiąc, przy czym w każdym kolejnym miesiącu dodawane są nowe elementy oraz modyfikowane już istniejące części programu, przez co całość w swojej specyfice jest niepowtarzalna i oryginalna. Wnioskodawca w zależności od powierzonych mu zadań, w ramach obowiązków służbowych, tworzy programy samodzielnie lub wspólnie ze współpracownikami - w ramach zespołu projektowego. W rozumieniu art. 9 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231.) jest on twórcą lub i współtwórcą programów powstałych w ramach prac pracowni i działu. Wykonywane programy zaś w rozumieniu definicji art. 1 ust. 1 ww. ustawy stanowią utwór. Schematy czy dokumentacja wewnętrzna powstająca w pracowni a opracowana przez Wnioskodawcę, jak również wewnętrzne opisy programów, w celach identyfikacyjnych podpisane są imieniem i nazwiskiem Wnioskodawcy. Natomiast programy niezależne - uzupełniające i wspomagające produkt końcowy lub stanowiące jego integralną część, nie są podpisywane na zewnątrz - w myśl polityki wewnętrznej firmy. Niemniej jednak w stosunku do tych programów w wewnętrznych systemach kontroli wersji (GIT) używanych w firmie - zawarte są precyzyjne informacje określające zakres wykonanych prac oraz potwierdzające Wnioskodawcę jako autora. Oba przypadki identyfikacji w myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy pozwalają traktować Wnioskodawcę, gdy jest on wymieniony, jako twórcę i autora. Zatem Wnioskodawca jako autor wspomnianych programów posiada autorskie prawa majątkowe, których przeniesienie następuje na rzecz Pracodawcy, tj. z chwilą ustalenia utworu przez pracownika w jakiejkolwiek postaci, każda zmiana rejestrowana jest w systemie GIT (na serwerze Pracodawcy).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00