Wyrok WSA w Łodzi z dnia 8 stycznia 2004 r., sygn. I SA/Łd 898/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA J. Chlebny, Sędziowie NSA P. Kiss, J. Antosik (spr.), Protokolant M. Kowalska, po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2004 r. sprawy ze skargi S. B. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za poszczególne miesiące w okresach: styczeń 2000 r. - luty 2001 r. i kwiecień-sierpień 2001 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji, 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz skarżącego 3072,40 (trzy tysiące siedemdziesiąt dwa 40/100) zł z tytułu kosztów postępowania sądowego.

W wyniku ponownie przeprowadzonego postępowania kontrolnego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. decyzją z dnia [...] określił S. B. (prowadzącemu Przedsiębiorstwo A) zobowiązanie w podatku akcyzowym za okres od stycznia 2000 r. do lutego 2001 r. oraz za okres od kwietnia do sierpnia 2001 r. w łącznej kwocie 33.620,00. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, iż w wyniku ponownie przeprowadzonej kontroli ustalono, iż S. B., w okresie od stycznia 2000 r. do sierpnia 2001 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonywał sprzedaży oleju opałowego i napędowego. W jednym z punktów sprzedaży, położonym w miejscowości W. znajdowały się dwa nawierzchniowe metalowe zbiorniki o pojemności 2000 litrów służące do przechowywania sprzedawanego oleju. Z uwagi na dokonywaną sprzedaż oleju opałowego i napędowego organ powołując się na § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. nr 105, poz. 1197 ze zm.) uznał, iż punkt sprzedaży znajdujący się w W. stanowi stację benzynową oraz stację paliw w rozumieniu § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie podatku akcyzowego ( Dz. U. Nr 119, poz. 1259 ze zm.). Przeprowadzona kontrola wykazała, iż podatnik dokonywał sprzedaży oleju opałowego, nie odprowadzając należnego podatku akcyzowego, ponieważ bezzasadnie traktował dokonywaną sprzedaż jako sprzedaż na cele opałowe. Z uwagi jednak na sprzedaż oleju opałowego przy użyciu dystrybutorów (odmierzaczy paliw ciekłych) zgodnie z treścią art. 35 ust. 4 oraz art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz.U. nr 11, poz. 50 ze zm.) oraz przepisami cytowanych rozporządzeń Ministra Finansów w sprawie podatku akcyzowego, za kontrolowane okresy rozliczeniowe powstał u podatnika obowiązek złożenia deklaracji podatku akcyzowego i zapłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego zobowiązania podatkowego wynikającego z deklaracji za poszczególne miesiące w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.