Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 lutego 2004 r., sygn. I SA/Łd 2363/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA del. J. Brolik, Sędziowie NSA del. A. Świderska, T. Porczyńska (spr.), Protokolant A. Ratajczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2004 roku sprawy ze skargi Z.B. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 696,10 zł ( sześćset dziewięćdziesiąt sześć zł dziesięć gr ) tytułem kosztów postępowania sądowego, 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

 

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] Izba Skarbowa w Ł. po rozpatrzeniu odwołania Z.B. od decyzji Pierwszego Urzędu Skarbowego Ł.- G. z dnia [...] w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r., zaległości w tym podatku oraz odsetek za zwłokę, utrzymała w mocy decyzję organu podatkowego I instancji.

Decyzja zapadła w ustalonym przez organy podatkowe następującym stanie faktycznym. Podatnik prowadził w 2000 r. działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowo Usługowa A w Ł. W analizowanym roku podatkowym stwierdzono w toku kontroli, że podatnik zaniżył przychód z prowadzonej działalności o 239,40 zł przez błędne podsumowanie kol. 7 i 9 w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w miesiącu wrześniu oraz zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 143.664,11 zł przez zaliczenie do kosztów prowadzonej działalności wartości zakupionych towarów handlowych, które nie miały wpływu na wielkość osiągniętego przychodu. Towary te zostały bowiem przekazane byłej żonie podatnika w wyniku wykonania wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 25.V.2000 r. sygn. akt XII C 362/00 orzekającego rozwód oraz dokonującego podziału majątku w ten sposób, że przyznano żonie podatnika między innymi przedsiębiorstwo A o wartości księgowej 100.300,00 zł, bez obowiązku spłat na rzecz podatnika. Towary handlowe i środki trwałe podatnik przekazał w wykonaniu prawomocnego wyroku na podstawie spisu z natury na dzień 16.VI.2002 r. Na ten dzień wartość towarów handlowych wyniosła 143.664,11 zł, a wartość środków trwałych 5.059,00 zł. Kwotę 143.664,11 zł. podatnik potraktował jako koszty uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej w 2000 r. działalności gospodarczej.

W ocenie Izby Skarbowej zasadne było stanowisko organu podatkowego I instancji, że nie było podstaw w świetle art.22 ust.1 ustawy z dnia 26.VII.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t. j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz.176 ze zm./, do obciążenia kosztów uzyskania przychodów w powyższym stanie faktycznym kwotą 143.664,11 zł z powodu braku związku przyczynowo skutkowego pomiędzy wykazanymi w zakresie tej kwoty kosztami, a osiągniętym przez podatnika przychodem. Izba wskazała na treść art.22 ust.1 powołanej ustawy, zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23, jako nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów. Podniosła, że celowość poniesionego wydatku jest istotną okolicznością dla ustalenia jakie wydatki są, a jakie nie są kosztem uzyskania przychodu.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00