Wyrok WSA w Opolu z dnia 19 marca 2004 r., sygn. I SA/Wr 3478/01

Mimo, że przepis art. 48 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ skonstruowany został na zasadzie uznania administracyjnego, to organ podatkowy wydając decyzję związany jest ogólnymi regułami postępowania podatkowego.

W "procesie decyzyjnym", badając występowanie lub brak przesłanek uzasadniających udzielenie ulgi podatkowej na podstawie art. 48 par. 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej organ powinien wyczerpująco zebrać materiał dowodowy /art. 187 par. 1 Ordynacji podatkowej/, dokładnie wyjaśnić stan faktyczny /art. 122 Ordynacji podatkowej/ i ocenić na podstawie zebranego materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona /art. 191 Ordynacji podatkowej/.

W rozpatrywanej sprawie Sąd uznał, że organy podatkowe nie naruszyły tych obowiązków. W aktach sprawy są wystarczające dokumenty i udokumentowane czynności świadczące o wszechstronnym badaniu przez organy podatkowe sytuacji materialno-bytowej i rodzinnej strony. Zasadne także - na podstawie przesłanek zawartych w art. 48 par. 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej uznano, że wskazane przez stronę obciążenia kredytowe i pożyczki, nie mogą być rozstrzygające w sprawie udzielenia ulgi w formie rozłożenia na raty zapłaty podatku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: NSA Joanna Kuczyńska Sędziowie: WSA Krzysztof Bogusz (spr.) Asesor sądowy Anna Wójcik Protokolant: sekr. sąd. Joanna Zamojska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2004 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem sprawy był wniosek podatnika A. P. złożony 25.04.2001 r. o zaskarżenie ulgi podatkowej w postaci rozłożenia na raty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie 8598,30 zł.

Skarżąca uzasadniała wniosek tym, że jednorazowa spłata wymienionej kwoty przekracza jej możliwości finansowe bowiem spłaca pożyczki i kredyty w zakładzie pracy, banku, a także pomaga finansowo rodzicom będącym w podeszłym wieku.