Wyrok WSA w Opolu z dnia 31 maja 2004 r., sygn. I SA/Wr 2303/02

1. Należność z tytułu opłaty skarbowej określonej uchylonymi wyrokiem Sądu decyzjami organów podatkowych, nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. Ponadto, zaliczając do kosztów uzyskania przychodów roku 1999 opłatę skarbową określoną płatnikowi, organy podatkowe nie przeprowadziły oceny związania tego wydatku z przychodami 1999 r. ze szczególnym uwzględnieniem ewentualnych skutków podatkowych wydania w stosunku do płatnika decyzji o jego odpowiedzialności na podstawie art. 30 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

2. Przeniesienia środków trwałych użytkowanych przez zagraniczny Oddział Spółki traktowany jako samodzielny na gruncie prawa podatkowego podmiot podatkowy w myśl postanowień art. 5 umowy między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 grudnia 1972 r. /Dz.U. 1975 nr 31 poz. 163 ze zm./, do siedziby w Polsce, nie można uznać za cywilnoprawne przeniesienie własności tych środków, bowiem spółka była ich prawnym właścicielem od momentu nabycia dla potrzeb działalności gospodarczej Oddziału. Określenie dla celów podatkowych wartości alokowanych środków nie jest równoznaczne z ich nabyciem w rozumieniu par. 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych /Dz.U. nr 9 poz. 35 ze zm./ i nie uprawnia zatem do ponownej amortyzacji tych środków trwałych całkowicie już zamortyzowanych przez Spółkę w ciężar kosztów uzyskania przychodów zagranicznego Oddziału Spółki.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Gerard Czech Sędziowie: Sędzia WSA Grzegorz Gocki (spr.) Asesor sądowy Marzena Łozowska Protokolant sekr. sąd. Joanna Zamojska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2004 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. w Ż. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 1999 r. oraz nadpłaty w podatku I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w O. na rzecz skarżącej kwotę 234 zł (słownie: dwieście trzydzieści cztery) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.