Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 7 lipca 2005 r., sygn. I SA/Gl 606/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Mikosz Sędzia NSA Przemysław Dumana Asesor WSA Teresa Randak /sprawozdawca/ Protokolant Aleksandra Doruch po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi "A" S.A. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości o d d a l a s k a r g ę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Prezydent Miasta R. odmówił "A" S.A. stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 1998 r. Jak wskazał organ podatkowy "A" wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości w wysokości [...] zł. dołączając jednocześnie korektę deklaracji podatkowej za 1998 r. W uzasadnieniu wniosku stwierdzono, że Spółka od miesiąca [...] 1998 roku prowadziła działalność gospodarczą polegającą na zarządzaniu liniami kolejowymi na podstawie uzyskanej koncesji z dnia [...] r. Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, a zatem część nieruchomości zajęta była na potrzeby publicznego transportu kolejowego, a skoro tak to korzystała ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( Dz. U. Nr 9, poz. 84 z 2002 r. z późn. zm. ).

Organ podatkowy uznał, że nie ma podstaw do zakwalifikowania wskazanych przez wnioskodawcę budowli wraz z gruntami do wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby publicznego transportu kolejowego, bowiem przejazdy pociągów na liniach kolejowych "A" odbywają się z różnym natężeniem, są realizowane przez wąski krąg podmiotów gospodarczych, które przewożą surowce takie jak węgiel, odpady górnicze i [...], a więc będące efektem wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Od decyzji tej odwołanie złożyła Spółka kwestionując ustalenia poczynione przez organ podatkowy, a przede wszystkim przyjętą przez ten organ wykładnię pojęcia "publiczny transport". Zdaniem podatniczki brak jakichkolwiek prawnych i racjonalnych przesłanek do zawężania tego pojęcia do " ogólnodostępnego działania na rzecz ludności przy przewozie osób i rzeczy". Jak wskazała Spółka nie ma takiej możliwości, żeby ludność wykonywała przewozy kolejowe lub by zarządca kolei mógł jednostronnie decydować czy infrastrukturę kolejową udostępnić ludności, czy też innym podmiotom obrotu prawnego. W ocenie podatniczki z regulacji zawartej w art. 10 i 24 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym ( Dz. U. Nr 96, poz. 591 z późn. zm.) wynika prawny obowiązek udostępniania linii kolejowych koncesjonowanym przewoźnikom w drodze umowy, przy czym zarządzający infrastrukturą kolejową nie ma możliwości odmowy zawarcia umowy na przewóz osób czy rzeczy. Jak zaznaczyła Spółka w celu spełnienia obowiązków nałożonych przez ustawodawcę podała do publicznej wiadomości cennik za udostępnienie linii kolejowych zainteresowanym podmiotom. Każdy więc podmiot posiadający koncesję mógł zawrzeć ze Spółką umowę o udostępnienie linii kolejowej. Jak podkreśliła "A", nie mogła odmówić zawarcia umowy o udostępnienie danej linii kolejowej, podmiotowi, który o to wystąpił i który spełniał ustawową przesłankę tj. posiadał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej, której przedmiotem był przewóz osób lub rzeczy. W ocenie strony transport kolejowy, do którego stosuje się ustawę o transporcie kolejowym w całej rozciągłości jest publicznym transportem kolejowym, w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy. o podatkach i opłatach lokalnych, bowiem zwolnieniem przedmiotowym obejmuje wszystkie linie kolejowe z wyjątkiem linii, które służą do transportu wewnątrzzakładowego w obszarze zamkniętym i nie mających połączenia z liniami i bocznicami kolejowymi lub są drogami szynowymi na obszarze górniczym - kopalń odkrywkowych oraz zwałowisk odpadów. Zdaniem odwołującej, przytoczone regulacje ustawy o transporcie kolejowym powinny mieć decydujące znaczenie w procesie wykładni zwrotu "publiczny transport kolejowy". Z uwagi na brak definicji ustawowej powyższego zwrotu, w ocenie spółki, pojęcie to powinno być rozumiane w znaczeniu powszechnie przyjętym jako "dostępny, przeznaczony dla wszystkich, powszechny, ogólny transport kolejowy osób lub rzeczy wykonywany przez uprawnionych przewoźników, odpłatnie, z którego to na równych warunkach może korzystać każdy".