Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 sierpnia 2005 r., sygn. VI SA/Wa 490/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Jagielska Sędziowie: Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Asesor WSA Andrzej Czarnecki (spr.) Protokolant: Paweł Muszyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 sierpnia 2005 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzją Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] stycznia 2005 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy ustanowienia biegłym sądowym 1. Uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezesa Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] października 2004 r. 2. Zasądza od Ministra Sprawiedliwości na rzecz M. W. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

VI SA/Wa 490/05

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2004 r. Nr [...] Prezes Sądu Okręgowego w [...], na podstawie art. 104 § 1 kpa. oraz § 1 i § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 czerwca 1987 r. w sprawie biegłych sądowych i tłumaczy przysięgłych (Dz. U. Nr 18, poz. 112 ze zm.), nie uwzględnił wniosku M. W. o ustanowienie jej biegłym sądowym z zakresu psychiatrii w okręgu Sądu Okręgowego w [...].

M. W. była ustanowiona w dniu [...] grudnia 1997 r., na okres od dnia [...] stycznia 1998 r. do dnia [...] grudnia 2002 r., biegłym sądowym w okręgu Sądu Wojewódzkiego w [...]. Następnie pismem z dnia [...] października 2002 r., skierowanym do Prezesa Sądu Okręgowego w [...] wyraziła zgodę na ustanowienie jej biegłym sądowym na dalszy okres od dnia [...] stycznia 2003 r. do dnia [...] grudnia 2007 r., a w dniu [...] kwietnia 2004 r. M. W. złożyła w tym przedmiocie wniosek. Prezes Sądu Okręgowego w [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2004 r. odmówiła M. W. uwzględnienia jej wniosku z uwagi na utratę rękojmi wykonywania funkcji biegłego sądowego, kierując się zarzutami, przyjętymi za udowodnione, w sprawie rozpoznanej w dniu [...] czerwca 1997 r. przez Sąd Rejonowy w [...] (sygn. akt [...]) i w sprawie rozpoznanej przez Sąd Najwyższy w dniu [...] lipca 1999 r. ([...]). W pierwszej z tych spraw zapadł wyrok oddalający powództwo M. W. przeciwko S. w [...] o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne. Sąd ten ustalił, iż powódka dokonywała niezgodnych z rzeczywistością wpisów do historii chorób przyjmowanych pacjentów i zalecanej terapii, a także polecała pracownikom dokonywania takich wpisów. Nadto powódka naruszała dyscyplinę pracy - spóźniała się i wcześniej opuszczała miejsce pracy oraz w okresie zwolnienia lekarskiego świadczyła pracę w prywatnej spółce lekarskiej. W uprzedniej decyzji Prezes podkreśliła, iż zaufanie do M. W. "osłabiło" kwestionowanie przez nią tych wyroków sądowych za pomocą wybiórczej argumentacji pomijającej okoliczności merytoryczne.