Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 wrzenia 2005 r., sygn. I SA/Wr 2297/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz, Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Asesor WSA Marta Semiczek, Protokolant Katarzyna Gierczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2005r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. we W. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. orzeka, że decyzja wymieniona w pkt I nie podlega wykonaniu III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 3.159,70 zł (słownie: trzy tysiące sto pięćdziesiąt dziewięć 70/100) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. określił stronie skarżącej spółce z o.o. A we W. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000r. w wysokości [...]. Zdaniem organu I instancji podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę [...] na którą składają się: 1) wydatki z tytułu opracowania harmonogramów mycia klatek schodowych, sprzątania strychów oraz konserwacji zieleni w kwocie [...]) wydatki poniesione w związku z otwarciem i prowadzeniem rachunków bankowych dla obsługujących przez spółkę wspólnot mieszkaniowych w kwocie [...] podlegający odliczeniu podatek od towarów i usług w kwocie [...].

Stwierdzone nadto zaniżenie przychodów o należności z tytułu konserwacji terenów zielonych w 2000r. o kwotę [...].

Izba Skarbowe we W.. decyzją z dnia [...]. Nr [...] uchyliła decyzję organu I instancji i określiła należny podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000r. w kwocie [...]. Organ odwoławczy podzielił zarzut odwołania dotyczący wydatków w kwocie [...] uznając je za koszty uzyskania przychodów, w pozostałej zaś części podzielił stanowisko zaprezentowane przez organ I instancji.

Z poczynionych w postępowaniu podatkowym ustaleń wynika, że w rozpatrywanym roku podatkowym strona skarżąca odliczyła od podatku należnego podatek naliczony w łącznej kwocie [...]. Konsekwencją powyższego było zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zaliczenie podatku VAT w tejże wysokości do kosztów uzyskania przychodu. Po uzyskaniu od Urzędu Skarbowego W.-Ś. informacji - pismo z dnia [...], iż świadczone przez nią usługi zarządzania nieruchomościami podlegają zwolnieniu z opodatkowania dokonała korekt złożonych deklaracji VAT-7 wykazując podatek naliczony w łącznej kwocie [...] jako związany ze sprzedażą nieopodatkowaną i tym samym nie podlegający odliczeniu. Ostatecznie strona skarżąca uznała iż wyżej wykazany podatek VAT winien stanowić koszt uzyskania przychodu w roku poniesienia wydatku. Zarówno organ I jak i II instancji nie neguje faktu, iż podatek naliczony w tym przypadku winien stanowić koszt uzyskania przychodu, uznając wszakże że zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych winien podatek ten stanowić koszt uzyskania przychodu 2002r. Z przepisu tego wynika zdaniem organów podatkowych, że można potrącić koszty dotyczące przychodów lat wcześniejszych, jeżeli zostały poniesione w roku ich potrącenia, a ich zarachowanie w roku podatkowym nie było możliwe. Faktycznie jak wywodzi organ odwoławczy koszty zostały poniesione w 2002r. kiedy to spółka dokonała korekty deklaracji VAT-7 uznając, że podatek naliczony nie podlega odliczeniu oraz że zarachowanie kosztów, których podatnik faktycznie nie posiadał w 2000r. było niemożliwe.