Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 padziernika 2005 r., sygn. I SA/Po 2276/03
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Małecki Sędziowie NSA Maria Skwierzyńska as.sąd. WSA Katarzyna Nikodem /spr./ Protokolant: Marek Nowak po rozpoznaniu w dniu 22 września 2005 r. sprawy ze skargi E. K. i T. K. na decyzję Izby Skarbowej Ośrodek Zamiejscowy z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. oddala skargę /-/ K. Nikodem /-/ J. Małecki /-/ M. Skwierzyńska
Uzasadnienie
Inspektor Kontroli Skarbowej przeprowadził w dniach [...] 02. 2003 r. i [...] 03 2003 r. kontrolę prawidłowości rozliczeń z budżetem w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. E.K. T. K. Kontrola wykazała, że w zeznaniu rocznym za 2001 r. dochód został przez podatników zaniżony. Zaniżenie podstawy opodatkowania wynikało z zaniżenia dochodu Przedsiębiorstwa o "A" prowadzonego przez E. K. Podatniczka zawyżyła koszty uzyskania przychodu poprzez zaksięgowanie rat leasingowych w pełnej wysokości, przez co naruszyła art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu nie uważa się za koszt uzyskania przychodu wydatków ponoszonych przez najemcę lub dzierżawcę albo używającego z tytułu najmu lub dzierżawy, albo praw majątkowych oraz realizacji umów o podobnym charakterze, stanowiącym spłatę określonej w umowie wartości przedmiotu najmu lub dzierżawy, jeżeli rzecz tę lub prawo, zgodnie z odrębnymi przepisami, zalicza się do majątku najemcy lub dzierżawcy. Organy podatkowe uznały ,że zawarte przez stronę umowy leasingu z Funduszem Leasingowym z W. miały na celu obejście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzecz albo praw do składników majątku stron tych umów (Dz.U. nr 28, poz. 129). W konsekwencji Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w decyzji nr [...] z dnia [...] określił małżonkom E. i T. K. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w wysokości [...] zł. Z materiału dowodowego wynika, że podatnik zaksięgował w koszty uzyskania przychodów wydatki związane z opłatami leasingowymi w łącznej kwocie [...] zł. Analiza zawartych umów oraz okoliczności faktyczne związane z zawartymi umowami wskazują, zdaniem organu podatkowego, że raty leasingowe de facto stanowią spłatę wartości środka trwałego. Organ podatkowy w celu analizy zawartych umów podzielił umowy na dwie grupy ze względu na datę zawarcia umów: umowy zawarte przed [...] styczna 2001 r. i umowy zawarte po [...] stycznia 2001. Przed [...] stycznia 2001 r. zostały zawarte dwie umowy: umowa nr [...] zawarta dnia [...] października 1999 r., przedmiotem umowy był samochód dostawczy [...], rok produkcji 1999 r. oraz umowa nr [...] zawarta dnia [...]03 2000 r., przedmiotem umowy jest [...], rok produkcji 2000. Po [...] stycznia 2001 r. zostały zawarte również dwie umowy: umowa nr [...] zawarta dnia [...] stycznia 2001 r., przedmiotem umowy był [...], rok produkcji 1998 oraz umowa nr [...] zawarta w dniu [...] marca 2001 r. przedmiot umowy [...], rok produkcji 2001. Organy uznały, że ocenę zawartych umów należy dokonać pod kątem zamiaru stron i celu umowy Z umów zawartych po [...] stycznia 2001 r. wynika, że prawa wypowiedzenia nie posiada leasingobiorca, natomiast prawo wypowiedzenia przysługuje leasigodawcy w przypadkach określonych w rozdziale X, które są zbieżne z przesłankami do przedterminowego rozwiązania umowy leasingu bez wypowiedzenia. W związku z powyższym Inspektor Kontroli Skarbowej uznał, że fakt zamieszczenia zapisu, że prawo do nabycia rzeczy może być wypowiedziane pod warunkiem, którego ziszczenie jest uzależnione od nieprawidłowych działań lesingobiorcy, nie daje leasingodawcy rzeczywistej bezwarunkowej możliwości odmowy sprzedania rzeczy. Nadto organ wskazuje, że prawo do nabycia rzeczy może być wypowiedziane przez leasingodawcę tylko w przypadku przedterminowego rozwiązania umowy leasingu. Rozwiązanie umowy oznacza jednoczesne rozwiązanie wszelkich zawartych w umowie zapisów, w tym o prawie do nabycia przedmiotu leasingu. Zatem leasingobiorca może utracić prawo do nabycia rzeczy nie wskutek wypowiedzenia tego prawa przez leasingodawcę, ale z powodu przedterminowego rozwiązania umowy, z przyczyn zależnych od leasingobiorcy.
