Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 stycznia 2007 r., sygn. I SA/Wr 1201/06
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel Sędziowie: Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca) Asesor WSA Marek Olejnik Protokolant: Kamila Paszowska-Wojnar Po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2007 r. przy udziale sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa A Z. K. i Wspólnik Spółka jawna w Ś. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące lat 2000, 2001 i styczeń 2002 r. o d d a l a s k a r g ę
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 5.08.2005 r. Przedsiębiorstwo Wielobranżowe A Z. K. i W. Spółka jawna wystąpiło o stwierdzenie nadpłaty i jej zwrot w podatku od towarów i usług za miesiące styczeń, luty, marzec, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, listopad 2000 r., styczeń, luty, maj, listopad, grudzień 2001 r. oraz styczeń 2002 r. wskazując na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25.06.2002 r. sygn. K 45/01, w którym Trybunał orzekł o niezgodności z konstytucyjną zasadą praw nabytych i zasadą ochrony interesów w toku wyrażonymi w art. 2 Konstytucji - art. 1 pkt 8 w zw. z art. 3 ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 95, poz. 1100) w zakresie w jakim zmienia on zasady wyliczenia kwoty podatku od towarów i usług podlegającej zwrotowi na rzecz zakładu pracy chronionej przed upływem trzyletniego okresu przewidzianego w art. 30 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych w brzmieniu obowiązującym w dniu 30 listopada 1999 r. w zakresie, w jakim nie przewiduje regulacji przejściowych niezbędnych dla zapewnienia ochrony interesów prowadzących zakłady pracy chronionej. W uchwale siedmiu sędziów NSA z dnia 14.03.2005 r. (sygn. FPS 4/04) wskazano, że podatnicy, których dotyczy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25.06.2002 r. mogą ubiegać się o stwierdzenie nadpłaty m. in. w podatku od towarów i usług, podlegającej zwrotowi. Podniosła strona, że na mocy decyzji z dnia [...] posiadała w okresie od 31.03.1999 r. do 30.03.2002 r. status zakładu pracy chronionej. Wskazała strona, iż dokonała określonych wpłat z tytułu podatku od towarów i usług do urzędu skarbowego, które, w związku z orzeczeniem TK winny podlegać zwrotowi jako nadpłata. Łączna kwota tych wpłat wynosi kwotę [...] plus odsetki. W piśmie z dnia [...] stwierdziła strona, że należy do podatników, których dotyczy wyrok TK, bowiem od 1999 r. podjęła szereg przedsięwzięć związanych z dostosowaniem zakupionego budynku przy ul. Św. M. dla potrzeb osób niepełnosprawnych jak uruchomienie dźwigu osobowego, dostosowanie klatki schodowej i toalet dla potrzeb niepełnosprawnych, utworzenie miejsc parkingowych dla niepełnosprawnych pracowników. Obowiązek uruchomienia dźwigu osobowego wynikał z nakazu Państwowej Inspekcji Pracy z dnia [...]. Na poczet tej inwestycji poniesiono wydatki od kwietnia do sierpnia 2001 r. Dostosowanie klatki schodowej dla potrzeb niepełnosprawnych polegało na jej remoncie polegającym na wymianie stopni, zamontowaniu wykładzin antypoślizgowych, wykonaniu dodatkowych poręczy. Na poczet tych wydatków przedstawiła strona faktury z dnia [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...]. Na utworzenie miejsc parkingowych dla niepełnosprawnych pracowników poniesiono wydatki we wrześniu i w grudniu 2000 r. Jednocześnie podniosła strona, że wydatkowała kwotę [...] netto na zakup sprzętu do wyposażenia stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych związanych z działalnością telewizyjną. Na skutek zmian w przepisach podatkowych podjęto decyzję o zwrocie dofinansowania udzielonego przez Starostę Ś. na zakup sprzętu na zorganizowanie stanowisk dla niepełnosprawnych w działalności telewizyjno-reklamowej, bowiem było to tańsze aniżeli wieloletnie zatrudnienie nisko wydajnych w pracy osób niepełnosprawnych.
