Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 lutego 2007 r., sygn. I SA/Wr 1350/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA - Halina Betta Sędziowie: Sędzia WSA - Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca) Asesor WSA- Marek Olejnik Protokolant: Katarzyna Wilczek po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 lutego 2007 r. sprawy ze skargi: A na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie: podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do sierpnia 2003 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi P. B. - prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A w L. - jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] o nr [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące:

* luty 2003 r. w wysokości [...],

* marzec 2003 r. w wysokości [...],

* kwiecień 2003 r. w wysokości [...],

* maj 2003 r. w wysokości [...],

* czerwiec 2003 r. w wysokości [...],

* lipiec 2003 r. w wysokości [...],

* sierpień 2003 r. w wysokości [...].

Organ I instancji, w wyniku przeprowadzonego postępowania ustalił, iż skarżący obniżył należny podatek od towarów i usług o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu paliw dokumentujących czynności, które w rzeczywistości nie zostały dokonane. Zakwestionowane faktury zostały wystawione przez firmę A P. D., który - zdaniem organu, wystawiał faktury uczestnicząc w fikcyjnej sprzedaży paliw. Ze zgromadzonych w sprawie dokumentów (w tym materiałów z kontroli) wynikało, że pozorna sprzedaż paliwa przez firmę A polegała na przepisywaniu fikcyjnych faktur VAT nie dokumentujących faktycznych zakupów paliwa od wymienionych w nich firm: B P. M. oraz C D. P.

P. M.- firma B we W. - faktycznie nie wykonywał działalności gospodarczej a dokumentacja zakupu, sprzedaży oraz rozliczenia podatkowe z Urzędem Skarbowym prowadzone były dla upozorowania i uwiarygodnienia takiej działalności. Posiadał faktury od firmy C - A. O. z K. i firmy D M. O. z D./Sz. Jak zeznał sam P. M. do protokołu przesłuchania (z dnia [...]) w Wydziale do walki z Przestępczością Gospodarczą KW Policji we W., "... wszelkie dokumenty księgowe wyprodukowane w firmie BOSS, a dotyczące obrotu paliwami, są fikcją. Nie kupiłem, ani nie sprzedawałem nawet jednego litra paliwa....". Skoro P. M. z firmy B, w rzeczywistości nie prowadził sprzedaży paliw, lecz zajmował się jedynie wprowadzaniem do obrotu gospodarczego faktur VAT dokumentujących fikcyjne transakcje w celu legalizacji wprowadzonego do obrotu paliwa niewiadomego pochodzenia, to nie było sprzedaży paliwa na rzecz firmy A P. D., a w konsekwencji firma ta nie mogła dokonać sprzedaży paliwa na rzecz firmy E P. B.