Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 marca 2007 r., sygn. III SA/Wa 3919/06
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Płusa, Asesor WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Protokolant Monika Kawa-Ogorzałek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2007 r. sprawy ze skargi A. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego oddala skargę
Uzasadnienie
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] października 2006 r. Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w W. działając na podstawie art. 14b § 5 oraz art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - określanej dalej jako "ustawa Ord. Pod.") po rozpatrzeniu zażalenia A. T. dalej powoływanego jako "Skarżący" na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] lipca 2006 r. wydanego w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego; odmówił zmiany zaskarżonego postanowienia.
Z przedstawionego w zaskarżonej decyzji stanu faktycznego wynika, że pismem z dnia 25 kwietnia 2006 r. Skarżący wystąpił o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego. W swoim wystąpieniu Skarżący zwrócił się z zapytaniem czy fakt posiadania postanowienia o nieściągalności wydanego przez właściwy organ egzekucyjny, które opiewa wyłącznie na część wierzytelności należnej od danego dłużnika, pozwala zaliczyć całość wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów. Skarżący wyjaśnił, że ze względów ekonomicznych dochodził przed sądem tylko części wierzytelności przysługującej mu od dłużnika. W konsekwencji orzeczenie sądu dotyczy tylko części wierzytelności, która była przedmiotem postępowania. Skarżący podniósł także, że posiada wierzytelności, zarachowane wcześniej jako przychody należne stanowiące podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a z orzeczenia organu egzekucyjnego wynika, że dochodzona przed sądem należność jest nieściągalna. W jego opinii w sytuacji posiadania dokumentów na całą wierzytelność, postanowienie o nieściągalności części wierzytelności powoduje, że całą wierzytelność można uznać za nieściągalną i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
