Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2007 r., sygn. VI SA/Wa 1897/06
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Wdowiak Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka (spr.) Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant Patrycja Wrońska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi T. B. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia odwołania od uchwały ustalającej wynik egzaminu radcowskiego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Sprawiedliwości na rzecz T. B. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Uchwałą nr [...]z dnia [...] maja 2006 r. Komisja egzaminacyjna ds. aplikacji radcowskiej w obszarze właściwości Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. na podstawie art. 369 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tj. Dz. U. 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) w oparciu o protokóły i arkusze ocen z przebiegu egzaminu radcowskiego T. B., skarżącego w niniejszej sprawie, który przystąpił do egzaminu radcowskiego w dniach [...] i [...] kwietnia 2006 r. ustaliła, że T. B. podczas egzaminu uzyskał łącznie 73,5 pkt i tym samym zgodnie z art. 367 powołanej ustawy otrzymał negatywny wynik z egzaminu radcowskiego. W odwołaniu od tej uchwały złożonym do Ministra Sprawiedliwości T. B. zarzucił naruszenie art. 361 ust. 3 ustawy o radcach prawnych w zw. z art. 2, art. 3 ust. 2, art. 14 tej ustawy w zw. z art. 4 ust. 1 i 2 Zasad Etyki Radcy Prawnego przez błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie, naruszenie art. 365 ust. 1 cyt. ustawy przez nieprawidłowe zastosowanie, a w konsekwencji naruszenie art. 366 ust. 1 i art. 367 powołanej ustawy przez niewłaściwe zastosowanie.
Podnosząc powyższe zarzuty wniósł o uchylenie uchwały i ponowne dokonanie oceny jego prac egzaminacyjnych z zakresu prawa karnego i administracyjnego, a następnie w razie uzyskania przez niego oceny łącznej w części pisemnej egzaminu w wysokości min. 80 pkt (przy uwzględnieniu dotychczasowych ocen z prac z zakresu prawa cywilnego i projektu umowy) zobowiązanie Komisji Egzaminacyjnej do przeprowadzenia części ustnej egzaminu w wyznaczonym terminie bądź w razie nieuwzględnienia powyższego wniosku o uchylenie uchwały i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Komisję Egzaminacyjną z zobowiązaniem do ponownego dokonania oceny jego prac z zakresu prawa karnego i administracyjnego niezależnie przez dwóch członków Komisji (innych niż poprzednio oceniający) ze wskazaniem, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym sprawdzaniu prac i rozpatrzeniu sprawy, w tym w szczególności: - wskazaniem konieczności szczegółowego i precyzyjnego uzasadnienia ocen, uwzględnienia zarówno poprawnych jak i błędnych elementów pracy, prawidłowego wypełniania arkuszy ocen, podania w uzasadnieniu ocen zależności między przyznaniem określonej liczby punktów, a właściwymi rozwiązaniami bądź dostrzeżonymi uchybieniami; wskazaniem obowiązku dokonywania oceny pracy zgodnie z art. 361 ust. 3 powołanej ustawy, tj. z uwzględnieniem kryterium odpowiedniego przygotowania prawniczego osoby przystępującej do egzaminu radcowskiego do samodzielnego i należytego wykonywania zawodu radcy prawnego z uwzględnieniem art. 2, art. 3 ust. 2, art. 14 powołanej ustawy w zw. z art. 4 ust. 1 i 2 Zasad Etyki Radcy Prawnego; wskazaniem, iż brak podniesienia w apelacji karnej zarzutu nieważności z art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. stanowił uprawnione rozwiązanie w przedmiotowym stanie faktycznym, w kontekście specyficznej roli radcy prawnego, jaką pełni w procesie działając w najlepiej pojętym interesie mocodawcy i jego prawem do wyboru najbardziej właściwej drogi do obrony tegoż interesu, a w zw. z tym, iż brak podniesienia tego zarzutu i wnioski apelacji będąc konsekwencją przyjęcia takiej linii procesowej są prawidłowe i prowadzą do pozytywnej oceny pracy; wskazaniem, iż w stanie faktycznym będącym przedmiotem pracy z prawa administracyjnego nieprawidłowy zarzut naruszenia art. 68 ust. 1 Ordynacji podatkowej, przy przyjęciu określonych założeń, nie wpływał na obniżenie oceny pracy w stopniu wyższym niż o 5 pkt; wskazaniem, iż w stanie faktycznym będącym przedmiotem pracy z prawa administracyjnego możliwe było zgłoszenie jako alternatywnego (względnie ew. wniosku stanowiącego o stwierdzenie nieważności decyzji organu podatkowego II instancji), a w zw. z tym okoliczność ta nie mogła wpłynąć negatywnie na ocenę pracy, wpływała natomiast na podwyższenie przyznanej punktacji; wskazanie, że wymienione przez skarżącego i negowane przez niego co do ich merytorycznej zasadności zarzuty wskazane przez Egzaminujących w odniesieniu do prac, są nieprawidłowe, co powinno skutkować wyższą oceną danej pracy, a następnie w razie uzyskania przez skarżącego oceny łącznej z części pisemnej egzaminu w wysokości min. 80 pkt (przy uwzględnieniu dotychczasowych ocen z prac z zakresu prawa cywilnego i projektu umowy) zobowiązanie Komisji Egzaminacyjnej do przeprowadzenia części ustnej egzaminu w wyznaczonym terminie.
