Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lipca 2007 r., sygn. VIII SA/Wa 264/07
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Mazur, Sędziowie Asesor WSA Artur Kot /sprawozdawca/, Asesor WSA Andrzej Kuna, Protokolant Katarzyna Filipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2007 r. sprawy ze skargi K. L., I. L. w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego w sprawie o podatek dochodowy od osób fizycznych za 1996 r. oddala skargę
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 września 2004 r. (sygn. akt III SA 1067/02) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. L. i I. L. na decyzję Izby Skarbowej w W. z [...] marca 2002r., uchylającą i przekazującą do ponownego rozpoznania decyzję [...] Urzędu Skarbowego w R. z [...] stycznia 2000r., którą to decyzją określono skarżącym, przy nie uznaniu za dowód prowadzonych przez nich ksiąg przychodów i rozchodów, zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1996 r. w kwocie 166.862,40 zł.
Dokonując kontroli legalności (zgodności z prawem) zaskarżonej decyzji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że nie narusza ona prawa w stopniu uzasadniającym jej uchylenie. Przedmiotem oceny Sądu była decyzja kasacyjna, wydana na podstawie art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.). Z uzasadnienia wyroku wynika, że decyzja ta została prawidłowo doręczona skarżącym (ich ówczesnemu pełnomocnikowi - radcy prawnemu K. K.), o czym świadczy zarówno stanowisko skarżących, jak i znajdujące się w aktach podatkowych dowody.
Skarga kasacyjna od tego wyroku została odrzucona postanowieniem z 28 stycznia 2005r., gdyż skarżący nie uiścili w przewidzianym terminie stałego wpisu sądowego od skargi kasacyjnej, a byli reprezentowani przez radcę prawnego, który sporządził w ich imieniu skargę kasacyjną i reprezentował ich interesy w postępowaniu międzyinstancyjnym. Zażalenie na powyższe postanowienie zostało oddalone przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 1 czerwca 2005 r. (sygn. akt II FZ 305/05).
