Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 21 lutego 2008 r., sygn. II SA/Ol 916/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak - Sikora Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Asesor WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Ewa Rychcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2008 r. sprawy ze skargi G.J. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji II. zasądza od Skarbu Państwa (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie) na rzecz pełnomocnika skarżącej kwotę 240 zł. netto (słownie: dwieście czterdzieści złotych) powiększoną o należny podatek VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. III. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu;

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Starosta zatwierdził projekt budowlany i wydał pozwolenie na budowę zbiornicy sanitarnej zwłok zwierzęcych wraz z przyłączem wodno-kanalizacyjnym w miejscowości P. na działce nr 22,gm. B. na rzecz R.P. W uzasadnieniu podano, iż inwestor wraz z wnioskiem o pozwolenie na budowę złożył projekt budowlany zawierający niezbędne uzgodnienia oraz oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania terenem na cele budowy, a także uzyskał decyzję Wójta Gminy o warunkach zabudowy oraz o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia. Zatem spełnione zostały przesłanki do uzyskania przedmiotowego pozwolenia.

W wyniku odwołania złożonego przez G.J., a także innych mieszkańców miejscowości P. i L. decyzją z dnia "[...]" Wojewoda uchylił decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu podkreślono, iż przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę do obowiązków właściwego organu należy m.in. sprawdzenie, czy projekt budowlany jest zgodny z ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy. Wskazano, iż w pkt 3 załączonej do akt sprawy decyzji Wójta nr 7/05 o warunkach zabudowy stwierdzono, że linie rozgraniczające teren inwestycji zostały wyznaczone na mapie stanowiącej załącznik do niniejszej decyzji. Jednakże na podstawie kserokopii załącznika do tej decyzji jaka została przedłożona organowi odwoławczemu nie można stwierdzić, które linie rozgraniczają teren inwestycji, co uniemożliwia sprawdzenie zgodności projektu budowlanego z ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy. Ponadto podano, iż na podstawie projektu zagospodarowania działki można stwierdzić, iż teren na którym projektuje się przedmiotową rozbudowę obejmuje części działek nie wymienionych przez inwestora w oświadczeniu o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Podniesiono także, iż w zatwierdzonym projekcie nie odniesiono się do obowiązku nałożonego decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia, dotyczącego wentylacji wewnątrz planowanego budynku, zabezpieczeń obiektu na wypadek pożaru oraz na wypadek wybuchu. Odnosząc się natomiast do zarzutów podniesionych w odwołaniu wskazano, iż realizacja planowanego przedsięwzięcia powinna dać korzystne zmiany w zakresie oddziaływania na środowisko w stosunku do oddziaływania istniejącego obiektu. Po zakończeniu budowy dotychczasowa działalność prowadzona na wolnym powietrzu zostanie przeniesiona do projektowanego budynku, w którym odpady będą magazynowane w kontenerach w specjalnym chłodzonym pomieszczeniu. Zaniechany zostanie również przeładunek odpadów z kontenerów do naczepy, który do tej pory prowadzony jest na rampie przeładunkowej bez osłon, zabezpieczających środowisko przed niekorzystnym oddziaływaniem. Jeśli zaś chodzi o kwestie dotyczące uciążliwości wynikające z ruchu samochodów organ stwierdził, iż rozpatrywanie tej sprawy nie należy do kompetencji organów administracji architektoniczno - budowlanej. Stwierdzono przy tym, iż projekt posiada wymagane opinie oraz uzgodnienia organów ochrony środowiska oraz inspekcji sanitarnej. Natomiast z raportu oddziaływania na środowisko wynika, iż po wykonaniu przedmiotowej inwestycji uciążliwość zakładu winna zamykać się w granicach sąsiednich działek, na których nie są usytuowane żadne budynki mieszkalne.