Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Kr 760/06

Sygn. akt I SA/Kr 760/06 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 22 kwietnia 2008r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Długosz-Ślusarczyk (spr), Sędziowie: NSA Józef Gach, WSA Bogusław Wolas, Protokolant: Bożena Wąsik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2008r., spraw ze skarg J. P., na decyzje Dyrektora Izby Celnej, z dnia [...] nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące: luty, czerwiec, październik, grudzień 2001r. oraz styczeń 2002r., I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji za miesiące: luty, czerwiec, październik 2001r. zaś za miesiące: grudzień 2001r. i styczeń 2002r. skargi oddala, II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącego koszty postępowania w kwocie 150,00 zł (sto pięćdziesiąt złotych).

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia [...] Nr [...], Nr [...], Nr [...], Nr [...], Nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego określił J. P. zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2001 oraz 2002 roku w w/w decyzjach wymienione. W ich uzasadnieniach podniósł, że w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej dokonywał on w lutym, czerwcu, październiku, grudniu 2001 roku oraz styczniu 2002 roku sprzedaży samochodów przed ich pierwszą rejestracją na trenie Polski. Zgodnie zaś z § 19 ust. 1 pkt. 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2000 roku w sprawie podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 119 poz. 1259 z póź. zm.) podatnikami podatku akcyzowego są również m.in. osoby fizyczne (spełniające wymogi z art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku - O podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. Nr 11 poz. 50 z póź. zm.) sprzedający samochód osobowy przed jego pierwszą rejestracją, dokonywaną na terytorium Rzeczypospolitej Polski. Skoro więc prowadzone postępowanie jednoznacznie wykazało, iż J. P. nie zapłacił podatku akcyzowego pomimo istniejącego obowiązku, należało orzec jak w sentencjach wspomnianych decyzji.