Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 maja 2008 r., sygn. V SA/Wa 397/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Danuta Dopierała (spr.), Sędzia NSA - Małgorzata Dałkowska-Szary, Sędzia WSA - Joanna Zabłocka, Protokolant - Urszula Chojnacka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2008r. sprawy ze skargi Z.S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi datowanej 22 stycznia 2008 r. wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez Z.S. jest decyzja Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych reprezentującego Zakład Ubezpieczeń Społecznych z [...] stycznia 2008 r. nr [...], znak sprawy [...], utrzymująca w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z [...] listopada 2007 r., nr [...], znak sprawy [...] o odmowie umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Skarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym:

Wnioskiem z 18 października 2007 r. Z.S. zwróciła się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w O. Inspektorat w K., o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w łącznej kwocie [...] zł oraz związanych z tą kwotą odsetek i innych opłat.

Motywując wniosek wskazała, iż otrzymuje świadczenie emerytalne w wysokości [...] zł netto miesięcznie zaś jej mąż - E.S. - świadczenie rentowe w kwocie [...] zł. Otrzymywane kwoty - stanowiące jedyne źródło utrzymania Skarżącej oraz jej męża - nie pozwalają na pokrycie kosztów wyżywienia i utrzymania domu. Ponadto Zainteresowana zauważyła, iż otrzymywane świadczenia, wykluczają możliwość jednoczesnego korzystania z pomocy społecznej. Wskazała, iż pogarszający się stan zdrowia powoduje wzrost wydatków na leczenie. Zaznaczyła, iż uiszczenie zaległych składek pozbawiłoby ją oraz jej męża możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych.