Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Kr 547/07
Sygn. akt I SA/Kr 547/07 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 12 grudnia 2008 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: NSA Józef Gach, Sędzia: WSA Beata Cieloch, Sędzia: WSA Ewa Długosz - Ślusarczyk (spr.), Protokolant: Anna Boczkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2008 r., sprawy ze skarg J. H. i K. O., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności J. H. za zaległości "T-K" spółki z o.o. w podatku od towarów i usług oraz zaległości z, tytułu sankcji w tym podatku oraz w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności K. O. za zaległości "T.-K" spółki z o.o. w podatku od, towarów i usług oraz zaległości z tytułu sankcji w tym podatku, - skargi oddala
Uzasadnienie
Decyzjami z dnia [...]: nr [...] oraz nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego ustalił J. H. oraz K. O. odpowiedzialnymi solidarnie za zaległości podatkowe w podatku od towarów i usług spółki "T.- K" sp. z o.o. z siedzibą w K., powstałych na skutek niezapłaconych przez spółkę zobowiązań podatkowych w podatku VAT oraz niezapłaconych dodatkowych zobowiązań podatkowych w podatku VAT za poszczególne miesiące w decyzjach szczegółowo wymienione.
W uzasadnieniach organ pierwszej instancji podał, iż J. H. jako prezes zarządu "T. - K" sp. z o.o. z siedzibą w K. oraz K. O. jako jej wice - prezes zgodnie z art. 107 oraz art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137 poz. 926 z póź. zm) w brzmieniu między 2002 - 2005 rokiem odpowiadają za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za okres pełnienia funkcji członków zarządu, jeżeli egzekucja z majątku spółki w całości lub w części (od 2003 roku) okazała się bezskuteczna, a powołane osoby nie wykazały enumeratywnie wymienionych w ustawie przesłanek egzoneracyjnych. Z przeprowadzonych postępowań wynika zaś, iż postępowanie egzekucyjne wobec "T - K" sp. z o.o. z siedzibą w K. okazało się bezskuteczne i w efekcie zostało umorzone, a ani J. H. ani K. O. nie przedstawili żadnych dowodów na istnienie okoliczności wyłączających ich odpowiedzialność.
