Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. III SA/Wa 1657/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędziowie Sędzia WSA Hieronim Sęk, Asesor WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi I. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

III SA/Wa 1657/08

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 13 listopada 2002 r. I. Sp. z o. o. w W. (zwana dalej też "Spółką") wystąpiła do Urzędu Skarbowego W. z wnioskiem o objęcie postępowaniem restrukturyzacyjnym zaległości w podatku od towarów i usług, podatku dochodowym od osób prawnych i podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako podstawę swojego wniosku wskazała ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz. U. Nr 155, poz. 1287 ze zm.), zwanej też dalej "ustawą". W dniu 23 grudnia 2002 r. Urząd Skarbowy W. wydał decyzję, w której ustalił kwotę należności głównej objętej restrukturyzacją w odpowiedniej wysokości oraz kwotę opłaty restrukturyzacyjnej. Opłata ta została rozłożona na 8 rat. Dnia 9 sierpnia 2004 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. wydał decyzję o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego umarzającą to postępowanie. Podstawą faktyczną decyzji było niespełnienie warunków wynikających z art. 10 ust. 1 punkt 3 ustawy, tj. posiadanie zaległości nieobjętych restrukturyzacją. Decyzją z dnia [...] grudnia 2004 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] sierpnia 2004 r. Wyrokiem z dnia 3 sierpnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie o sygn. III SA/Wa 556/05 uchylił decyzję z [...] grudnia 2004 r. Sąd wskazał, że Dyrektor nie ustosunkował się do zarzutu naruszenia art. 10 ust. 1 punkt 3 w związku z art. 6 ustawy, w szczególności nie ocenił, czy warunkiem umorzenia należności objętych postępowaniem restrukturyzacyjnym jest nieposiadanie zaległości nie objętych restrukturyzacją należących do właściwości danego organu restrukturyzacyjnego, czy też nieposiadanie zaległości w ogóle. W tym względzie został naruszony - w ocenie Sądu - art. 210 § 1 punkt 6 Ordynacji podatkowej. W wykonaniu wyroku Sądu Dyrektor Izby Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] lutego 2006 r. uchylił decyzję z dnia [...] sierpnia 2004 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Naczelnikowi Urzędu Skarbowego W.. Organ odwoławczy zalecił Organowi I instancji zapoznanie Spółki z całością materiału dowodowego, a ponadto wyraził pogląd, że w dniu wydania decyzji o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego przedsiębiorca nie powinien posiadać zaległości nieobjętych restrukturyzacją należących do właściwości danego organu restrukturyzacyjnego. Dnia [...] sierpnia 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. wydał decyzję o zakończeniu restrukturyzacji, na podstawie której umorzył postępowanie restrukturyzacyjne. Jako podstawę prawną decyzji powołano art. 21 ust. 1 punkt 2 w związku z art. 10 ust. 1 punkt 3 ustawy. Decyzją z dnia [...] grudnia 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] sierpnia 2006 r. W ocenie Organu odwoławczego warunki określone w przywołanych wyżej przepisach ustawy nie zostały spełnione. Wyrokiem z dnia 19 września 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie o sygn. III SA/Wa 702/07 uchylił zaskarżoną decyzję z dnia 22 grudnia 2006 r. Sąd uznał, że ze zgromadzonego materiału nie wynika, który organ (Naczelnik Urzędu Skarbowego W. czy też Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W.) był właściwy do wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji. W wykonaniu wyroku z dnia 19 września 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. zwrócił się do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. o potwierdzenie, czy I. Sp. z o. o. należy do kategorii podatników wymienionych w art. 5 ust. 9b ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1267 ze zm.) i obecnie jest podatnikiem spełniającym wymogi tego przepisu, oraz czy właściwym miejscowo dla Spółki jest Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W., wymieniony w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 listopada 2003 r. w sprawie terytorialnego zasięgu działania oraz siedzib naczelników urzędów skarbowych i dyrektorów izb skarbowych (Dz. U. Nr 209, poz. 2027 ze zm.), a także od jakiej daty. W odpowiedzi Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. potwierdził, że jest organem podatkowym właściwym miejscowo dla Spółki od 1 stycznia 2004 r. W wyniku powyższego ustalenia Dyrektor Izby Skarbowej w W. wydał w dniu [...] kwietnia 2008 r. decyzję, którą uchylił w całości decyzję z dnia [...] sierpnia 2006 r. umarzającą postępowanie restrukturyzacyjne, oraz przekazał sprawę do rozpatrzenia właściwemu organowi I instancji, tj. Naczelnikowi [...] Urzędu Skarbowego w W.. Zobowiązywał do tego, według Organu, art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz. U. Nr 137, poz. 1302). Spółka wniosła skargę do tutejszego Sądu na decyzję z dnia [...] kwietnia 2008 r. W skardze zgodziła się z oceną Organu, że organem restrukturyzacyjnym w jej sprawie powinien być Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W.. Spółka uznała jednak, że zgodnie z art. 15 ustawy, w przypadku istnienia należności spornych postępowanie restrukturyzacyjne podlega zawieszeniu do dnia zakończenia sporu prawomocną decyzją albo do dnia wycofania wniosku, odwołania lub skargi do sądu. Spółka posiada natomiast należności sporne objęte postępowaniami toczącymi się przed Dyrektorem Izby Skarbowej w W.. W odpowiedzi na skargę Organ wniósł o jej oddalenie. Uznał, że na podstawie art. 15 ustawy to organ restrukturyzacyjny ustala istnienie należności spornych, a organem tym jest organ I instancji. Ponadto istnienie należności spornych nie może stanowić, w ocenie Organu, podstawy do zawieszenia postępowania restrukturyzacyjnego na etapie odwołania od decyzji umarzającej to postępowanie w sytuacji, gdy organ odwoławczy stwierdza, iż sprawa została rozpatrzona przez niewłaściwy organ I instancji. Decyzja taka podlega bowiem uchyleniu niezależnie od istnienia należności spornych. Dwuinstancyjność postępowania wymaga, aby kwestię ewentualnego zawieszenia przeanalizował organ I instancji.