Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. VIII SA/Wa 94/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Sędziowie Sędzia WSA Marek Wroczyński /sprawozdawca/, Sędzia WSA Cezary Kosterna, Protokolant Aleksandra Borkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi D.S., T.S. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy skreślenia z rejestru zabytków oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją znak [...] z dnia [...] października 2002r. Minister Kultury działając na podstawie art. 4 pkt 1, art. 5 pkt 1, art. 8 ust. 1 pkt 1 i ust. 6, art. 16 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1962r. o ochronie dóbr kultury ( Dz. U.

z 1999r. Nr 98, poz. 1150 ze zm., zwanej dalej ustawą o ochronie dóbr kultury ) oraz art. 18 i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze. zm., zwana dalej k.p.a. ) odmówił skreślenia z rejestru zabytków oficyny wschodniej, przylegającej do budynku, usytuowanego przy ulicy Ż. [...] w R.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy przestawił dotychczasowy przebieg postępowania w sprawie. Wskazał, iż w dniu [...] marca 1997r. D.

i T. małżonkowie S. wystąpili do Generalnego Konserwatora Zabytków

z wnioskiem o skreślenie z rejestru zabytków budynku wraz z oficynami, położonymi przy ulicy Ż. [...] w R. Decyzją z dnia [...] maja 1998r. ([...]) i z dnia [...] września 1999r. ([...]) Generalny Konserwator Zabytków odmówił skreślenia z rejestru zabytków budynku głównego. Nie zajął jednak wiążącego stanowiska co do skreślenia z rejestru zabytków budynków oficyn. W celu ustalenia jaka jest wartość zabytkowa budynków oficyn i czy spełnione są przesłanki do skreślenia tych budynków z rejestru zabytków Generalny Konserwator Zabytków wystąpił do Ośrodka Dokumentacji Zabytków w W. o wydanie opinii. W przedstawionym przez Ośrodek Dokumentacji Zabytków w W. stanowisku z dnia [...] kwietnia 2002r. stwierdzono, iż budynek oficyny wschodniej, przylegającej do budynku głównego, istnieje i mimo złego stanu technicznego może zostać poddany remontowi. Wartość zabytkowa oficyny wschodniej winna być określana w odniesieniu do wielkomiejskiej urbanistyki R., jest bowiem przykładem formowania zabudowy czynszowej w okresie intensywnego rozwoju miasta.