Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2009 r., sygn. I SA/Wr 38/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Łoboda Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Radom Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca) Protokolant: Edyta Luniak po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi P. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług z poszczególne miesiące od stycznia do czerwca 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi P. C. jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] r. określającą zobowiązanie w podatku od towarów i usług z poszczególne miesiące od stycznia do czerwca 2006 r. Organ I instancji decyzję tę wydał po uchyleniu przez Dyrektora Izby Skarbowej w W., decyzją z dnia [...] r., Nr [...], decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] r., Nr [...] i przekazaniu sprawy organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy organ I instancji stwierdził nieprawidłowości skutkujące zaniżeniem zobowiązania w podatku od towarów usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia do czerwca 2006 r. Nieprawidłowości stwierdzono w zakresie podatku należnego, podatek naliczony uznając z zadeklarowany prawidłowo.

Stwierdzone nieprawidłowości polegały na wykazaniu w fakturach, dokumentujących sprzedaż 9 samochodów importowanych przez P. C. w 2006 r. ze Szwajcarii, niższych od faktycznych cen sprzedaży oraz wykazaniu w ten sposób zaniżonego obrotu w ewidencji sprzedaży.

Wobec powyższych ustaleń, ewidencję sprzedaży w zakresie obrotu ze sprzedaży samochodów organ uznał za prowadzoną z naruszeniem art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, póz. 535 ze zm. - dalej powoływanej jako ustawa o VAT). Powołując art. 193 § 4 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8 . poz.60 ze zm. - dalej powoływanej jako - O.p.), organ I instancji ewidencję sprzedaży, w części dotyczącej zakwestionowanych 9 transakcji sprzedaży importowanych ze Szwajcarii samochodów osobowych, uznał za nierzetelną. Podstawy opodatkowania w tej części określono w drodze oszacowania. Szacując podstawy opodatkowania przychód ze sprzedaży samochodów organ przyjął stosując ceny z ogłoszeń zamieszczonych przez podatnika w Aut-Giełdzie D. i portalu internetowym Allegro gdyż, jak wyjaśnił, ceny te były niższe od cen rynkowych takich samochodów. Organ wyjaśnił także, że w niniejszej sprawie nie było możliwe zastosowanie do ustalenia podstaw opodatkowania (obrotu ze sprzedaży samochodów osobowych sprowadzonych ze Szwajcarii) ustawowych metod szacowania, wskazanych w art. 23 § 3 O.p., a zastosowana metoda szacowania pozwoliła na określenie podstaw opodatkowania najbardziej zbliżonych do rzeczywistych. Uzasadniając zastosowanie przyjętej metody szacowania, organ I instancji wskazał, że zeznania części świadków (nabywców samochodów) uznano za niewiarygodne, gdyż inne dowody zebrane w toku postępowania, wskazują że za samochody klienci płacili większe kwoty od tych, które widnieją na fakturach i które podali podczas przesłuchań. Świadczą o tym m.in. dokonane przelewy na rachunek bankowy podatnika i Pani E. Ż., a także ceny rynkowe tych samochodów przyjęte do ubezpieczeń autocasco. Twierdzenia zaś, że samochody te były niesprawne nie są poparte jakimikolwiek dowodami, zwłaszcza, że samochody posiadały aktualne badania techniczne i w dacie sprzedaży byty już dopuszczone do ruchu drogowego, a z zeznań diagnostów zatrudnionych w Stacji Kontroli i Pojazdów Przedsiębiorstwa "A" w L., przesłuchanych w charakterze świadków, wynika, że samochody sprowadzone ze Szwajcarii były sprawne technicznie i były samochodami jednymi z lepszych na rynku. Brak także jakichkolwiek dowodów potwierdzających naprawy tych samochodów. Ceny rynkowe takich samochodów, jakie sprzedawał podatnik ustalono korzystając z: informatorów cen rynkowych samochodów używanych udostępnionych przez "B" SA w L., informatora rynkowego "C", informacji uzyskanych w Auto-Komisie PHU "D" w L. oraz na podstawie miesięczników wydawnictwa "E" Pojazdy Samochodowe. Z porównania cen z tych źródeł wynika, że ceny te w stosunku do tego samego rodzaju samochodów są wzajemnie porównywalne, a ponadto zbliżone są do cen, jakie podatnik ogłaszał w swoich ofertach.