Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 października 2009 r., sygn. IV SA/Wa 1887/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędziowie Sędzia WSA Alina Balicka (spr.), Sędzia WSA Jakub Linkowski, Protokolant Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2009 r. sprawy ze skarg W. G., W. T. i B. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi 1. oddala skargi; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata M. B. z Kancelarii Adwokackiej z siedzibą w W. przy ul. [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 52,80 (pięćdziesiąt dwa 80/100) złotych stanowiącą 22 % podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją Nr [...] z dnia [...] września 2008 r. działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymał w mocy decyzję Prezydenta W. Nr [...] z dnia [...] lipca 2008 r.

Prezydent W. decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. wydaną na odstawie art. 2 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 721 ze zm.) ustalił, po rozpatrzeniu wniosku Miasta W. [...] złożonego w dniu 12.02.2008 r., uzupełnionego w dniu 25.03.2008 r., lokalizację drogi dla inwestycji polegającej na budowie ul. [...] na odcinku ul. [...] -ul. [...] na terenie działek nr ew. [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] z obrębu [...] mieszących się w Dzielnicy [...] w W. Decyzji tej nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Odwołania od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] lipca 2008 r. złożyli W. G, W. T. i B. M.

W. G. zarzucił organowi I instancji, iż wydał decyzję w oparciu o nierzetelne dane dotyczące istniejącego obecnie stanu zagospodarowania działki nr ew. [...] a także wskazał, iż "nie zabezpiecza pełnego i swobodnego dostępu do działki [...], nie gwarantuje racjonalnego wykorzystania działki [...] na dotychczasowe cele, nie zabezpiecza interesu osób trzecich, narusza konstytucyjną zasadę proporcjonalności, ponieważ dobro publiczne bierze górę nad dobrem obywateli, brak ostatecznego rozstrzygnięcia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny słuszności podziału działki [...] na dwie działki tj. [...] i [...], nie uregulowany jest stan prawny nieruchomości, sprawa o zniesienie współwłasności toczy się przed Sądem Rejonowym [...] sygn. akt [...].