Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 grudnia 2009 r., sygn. III SA/Wa 992/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędziowie Sędzia WSA Marek Kraus, Sędzia WSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi A. J. i I. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 rok oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] października 2008 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego P. określił Skarżącemu - A. J. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r.

W toku kontroli ustalono, że w powyższym okresie Skarżący prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych i cateringu. Działalność prowadzona była w dwóch miejscach w W., tj. przy ul. W. [...], gdzie przygotowywane były posiłki dla odbiorców zewnętrznych i przy ul. K. [...], gdzie przygotowywano posiłki i dokonywano sprzedaży w bufecie.

Zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów dokonywane były na podstawie faktur VAT wystawianych na rzecz podmiotów gospodarczych oraz na podstawie ręcznie prowadzonej ewidencji sprzedaży detalicznej w bufecie przy ul. K. [...]. Przychód ze sprzedaży ręcznie ewidencjonowanej był wykazany z podziałem według stawek 3, 7 i 22%. Ponadto, w bufecie przy ul. K. [...] Skarżący ewidencjonował sprzedaż przy zastosowaniu pracującej w trybie fiskalnym kasy rejestrującej, nie zgłoszonej Urzędowi Skarbowemu.

Skarżący wyjaśnił, iż kasę kupił w celu kontroli ilości sprzedawanych posiłków i napojów oraz rozliczania gotówki. Do pamięci kasy wprowadzone były dane adresowe i imienne Skarżącego, z wyjątkiem jego numeru identyfikacji podatkowej (widniał tam NIP poprzedniego użytkownika kasy).

Zdaniem organu I instancji podwójne prowadzenie ewidencji sprzedaży w punkcie gastronomicznym przy ul. K. [...], tj. ręczne ewidencjonowanie wartości sprzedaży, służące następnie wyliczeniu podstawy opodatkowania oraz przy zastosowaniu kasy fiskalnej, z której wartości netto nie były wykazywane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów uzasadniało stwierdzenie nierzetelności prowadzonej przez Skarżącego księgi przychodów i rozchodów w części dotyczącej przychodów. Organ uznał, że rzeczywiste wartości sprzedaży odzwierciedlają raporty dobowe z kasy fiskalnej, która w trybie fiskalnym pracowała nieprzerwanie od czerwca 2001 r. i nieprzerwanie służyła do kontroli utargów dziennych, sprzedanych posiłków i napojów oraz kontroli pracowników, co potwierdziły zeznania świadka (bufetowej). Organ wyjaśnił, że samo stwierdzenie nierzetelności księgi przychodów i rozchodów nie stanowiło jednak przesłanki do ustalenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, w sytuacji, gdy organ dysponował niezbędnymi danymi w postaci raportów dobowych z kasy rejestrującej.