Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Wr 1040/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), Protokolant Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 stycznia 2010 r. przy udziale sprawy ze skargi D. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za styczeń 2004r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. orzeka, że decyzja wymieniona w pkt I nie podlega wykonaniu, III. zasądza na rzecz skarżącego od Dyrektora Izby Celnej we W. kwotę [...] (dwa tysiące pięćset siedemnaście) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia [...]r. nr [...] określającą D.P.( Podatnikowi, Skarżącemu) zobowiązanie w podatku akcyzowym za styczeń 2004r. w wysokości [...] zł.

W toku postępowania Organ I instancji stwierdził, że Podatnik w stosunku do sprzedaży 31.000 litrów oleju opałowego udokumentowanej fakturą nr [...] z dnia [...], nie posiadał oświadczenia pobranego od nabywcy o przeznaczeniu zakupionego oleju opałowego do celów grzewczych. W wyniku tych ustaleń organ podatkowy I instancji uznał, że w styczniu 2004r. Podatnik sprzedał 31.000 litrów oleju opałowego, w stosunku, do którego nie zostały spełnione warunki zwolnienia z podatku akcyzowego,.

W odwołaniu od tej decyzji Podatnik twierdził, że do tej transakcji w ogóle nie doszło. Przedmiotowa faktura została rzeczywiście wystawiona na podstawie dokumentu WZ, ale klient w ostatniej chwili się rozmyślił i towar wrócił z powrotem do dostawcy. Na potwierdzenie tego Podatnik wskazuje, że zabezpieczona przez organ podatkowy faktura to oryginał, a nie kopia.