Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Wr 1325/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Protokolant Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 stycznia 2010 r. przy udziale sprawy ze skargi Z. M. na postanowienie Prezydenta Miasta W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie niewyrażenia zgody na umorzenie podatku od darowizny oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem Prezydenta W. z dnia [...] r. o sygn. [...] nie wyrażono zgody na umorzenie Z. M. i I. O. zaległości w podatku od darowizny. Organ podatkowy nie dopatrzył się, bowiem, aby sprawie miały miejsce nadzwyczajne okoliczności, czy zdarzenia losowe, uzasadniające udzielenie tego rodzaju ulgi. Także sytuacja materialna stron, która choć mogła być uznana za trudną w ich odczuciu, obiektywnie nie była na tyle zła, aby zapłata podatku zagroziła ich egzystencji, w szczególności w porównaniu z sytuacją finansową innych podatników gminnej społeczności. Zarówno darczyńcy, jak i osoba obdarowana, zobowiązani solidarnie do uregulowania podatku, posiadali źródła dochodu. Z. M. pobierał świadczenie rentowe, a jego żona wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia w A. Również obdarowana I. O. i jej mąż uzyskiwali dochód z tytułu zatrudniania.

Naczelnik Urzędu Skarbowego W., zgodnie ze stanowiskiem Prezydenta, odmówił umorzenie zaległości podatkowej.