Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. III SA/Wa 2029/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec, Sędzia WSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Protokolant Ewa Chojnacka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi K. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej członka zarządu za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2009r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. orzekł o odpowiedzialności podatkowej K. W. ("Skarżący" w niniejszej sprawie) za zaległości podatkowe T. Sp. z o.o. w podatku od towarów i usług za styczeń 2004 r. oraz odsetki za zwłokę.

W odwołaniu od powyższej decyzji Skarżący zarzucił naruszenie art. 120, art. 121, art. 122, art. 180, art. 181, art. 187, art. 191 i art. 193 oraz art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej "O.p.".

Według Skarżącego art. 116 O.p. nie zdejmuje z organu podatkowego obowiązku zebrania pełnego materiału dowodowego, szczególnie w sytuacji, gdy Skarżący nie mógł przedstawić pełnego materiału dowodowego, ponieważ od 4 lat nie pełni funkcji członka zarządu Sp. z o.o. T., a także ze względu na ogłoszoną upadłość likwidacyjną spółki. Brak dostępu do dokumentów Spółki uniemożliwił mu wykazanie istnienia przesłanek egzoneracyjnych.

Skarżący utrzymywał, że wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki z o.o. T. zgłoszony został we właściwym czasie, tj. w terminie 14 dni od wystąpienia ku temu przesłanek. Sytuacja ta miała miejsce już po zaprzestaniu pełnienia przez Skarżącego funkcji prezesa zarządu spółki w dniu 6 grudnia 2004 r. Wcześniej nie było podstaw do złożenia wniosku upadłościowego, a w momencie wystąpienia ku temu przesłanek nie posiadał on już legitymacji do reprezentowania Spółki. Okoliczności te, zdaniem Skarżącego, wyłączają jego odpowiedzialność za zaległość podatkową Spółki T. powstałą w styczniu 2004 r.