Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. IV SA/Wa 47/10

Wojewódzki konserwator zabytków w odniesieniu do niniejszego zamierzenia inwestycyjnego, dla którego realizacji wydano przedmiotowe pozwolenie wodnoprawne posiadał odrębną kompetencję do powstrzymania, dostosowania lub odwrócenia skutków działań, które w myśl art. 36 ust. 1 pkt. 11 ustawy z dnia 23.07.2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami mogłyby prowadzić do naruszenia substancji lub zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru, a podjęcie tych działań wymagało uzyskania jego pozwolenia. Tak uregulowana kompetencja czyni z wojewódzkiego konserwatora zabytków organ orzekający w sprawie, współdecydujący o możliwości realizacji zamierzonej inwestycji, a nie stronę postępowania, w ramach którego wydano kwestionowane pozwolenie wodnoprawne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie Sędzia WSA Kaja Angerman, Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.), Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi Gminy Miasta G. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. na rzecz skarżącej Gminy Miasta G. kwotę 540 (pięćset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.