Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 maja 2010 r., sygn. III SA/Kr 396/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner Sędziowie WSA Tadeusz Wołek (spr.) WSA Janusz Kasprzycki Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2010 r. sprawy ze skargi Ł. S. na czynność materialno-techniczną Dyrektora Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w przedmiocie ustawienia znaków sygnalizacji świetlnej S-1 na skrzyżowaniu al. A. i ul. B. skargę oddala

Uzasadnienie

Ł. S. powołując się na treść art. 3 § 1 pkt 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wniósł skargę na czynność materialno-techniczną - ustawienie sygnalizatorów świetlnych S-1 na skrzyżowaniu al. A i ul. B w K. Wnosząc o uznanie tej czynności za bezskuteczną, jako organ, którego skarga dotyczy wskazał Dyrektora Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu.

Podniósł, że zgodnie z art. 1 ustawy o drogach publicznych, z drogi publicznej może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Jednym z tych ograniczeń są znaki i sygnały drogowe. Celem znaku drogowego jest uregulowanie sposobu korzystania z drogi publicznej. Uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze są zobowiązani stosować się do sygnałów świetlnych oraz znaków drogowych nawet wówczas, gdy z przepisów ustawy wynika inny sposób zachowania niż nakazany przez te sygnały świetlne lub znaki drogowe (art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym).

Czynność ustawienia znaku w konkretnym miejscu musi poprzedzić "decyzja" (rozstrzygnięcie) o jego rodzaju i o jego ustawieniu, wynikająca ze sformalizowanego planu organizacji ruchu. Ustawa nie wskazuje wyraźnie, jaki cel mają znaki drogowe, ale można przyjąć, iż realizują one cele opisane w art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowy, zgodnie z którym należy chronić bezpieczeństwo, porządek ruchu drogowego, przeciwdziałać wszystkiemu, co ruch ten utrudnia albo w związku z ruchem zakłóca spokój lub porządek publiczny albo naraża kogokolwiek na szkodę.