Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 maja 2010 r., sygn. II SA/Łd 202/10

Dnia 13 maja 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.) Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Protokolant asystent sędziego Marcelina Chmielecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2010 roku sprawy ze skargi A. K. i A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy D. z dnia [...] znak: [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. solidarnie na rzecz skarżących A. K. i A. K. kwotę 757 (siedemset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Wójt Gminy D. na podstawie art. 59 ust.1, art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 200r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) odmówił A. i A. małż. K. wydania warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz budynku gospodarczego na działce nr 150 we wsi W. w gminie D.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, iż w celu ustalenia wymagań dla przedmiotowej inwestycji wyznaczony został obszar analizowany, przy czym z uwagi na wielkość działki inwestycyjnej na załączniku graficznym granice obszaru wyznaczono w odległości mniejszej, w przeciwnym razie obszar analizowany musiałby mieć zasięg nie mniejszy niż 1080 m od granic działki i ustalenie warunków w stosunku do zabudowy w tej odległości byłoby niezgodne z zasadami ładu przestrzennego. Analizując przedmiotowy obszar stwierdzono, że teren po stronie wschodniej drogi Nr 111055E oraz po południowej stronie drogi Nr 111056E jest wolny od zabudowy i wykorzystywany na cele rolne i leśne. Przechodząc do kontroli warunków określonych w art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym podał, iż przedmiotowa działka położona jest pomiędzy terenami rolnymi i leśnymi, zlokalizowana na działkach nr 96, 97, 99 i 6/2 zabudowa nie pozwala na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie kontynuacji funkcji. Działki sąsiednie oraz działki zlokalizowane w dalszej odległości, po wschodniej stronie drogi nr 111055E oraz po południowej stronie drogi nr 111056E są niezabudowane i wykorzystywane na cele rolne i leśne, tym samym nie jest możliwe wyznaczenie linii zabudowy, będącej przedłużeniem linii istniejącej. Organ wskazał dalej, iż wprawdzie stosownie do art. 61 ust. 4 ustawy przepisów ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do zabudowy zagrodowej, w przypadku gdy powierzchnia gospodarstwa rolnego związanego z tą zabudową przekracza średnią powierzchnię gospodarstwa rolnego w danej gminie. Jednakże średnia powierzchnia gospodarstwa w gminie D. wynosi 9,79 ha natomiast powierzchnia gospodarstwa inwestorów wynosi 5,57 ha, zatem ust. 4 art. 61 ustawy nie ma w sprawie zastosowania. Organ zaznaczył nadto, iż proponowana przez inwestorów zabudowa, gabaryty projektowanego budynku mieszkalnego przekraczają gabaryty istniejących budynków mieszkalnych, które są typowe i charakterystyczne dla zabudowy zagrodowej. Zdaniem organu przedmiotowa inwestycja nie jest uzupełnieniem zabudowy w trybie dobrego sąsiedztwa, zmierza do przekształcenia terenów rolnych w tereny zabudowy o charakterze rezydencjonalnym.