Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 lipca 2010 r., sygn. II SA/Ol 140/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2010 r. sprawy ze skargi T.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

We wniosku z dnia 29 kwietnia 2009 r. K.H. wniosła o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie domu jednorodzinnego o pomieszczenia mieszkalne na działce nr "[...]" obręb "[...]" przy ul. O. w E.

Po zawiadomieniu o wszczęciu postępowania w tej sprawie T.K. w piśmie z dnia 25 maja 2009 r. stwierdził, iż po zapoznaniu się z koncepcją projektu dotyczącego nadbudowy i przebudowy budynku przy ul. O. nie wyraża zgody na tak istotną zmianę w zagospodarowaniu terenu sąsiedniego z uwagi na doświetlenie jego budynku oraz naruszenie odległości od granicy jego działki. Podał, iż nie zgadza się na nadbudowę dwóch kondygnacji nad istniejącym garażem w odległości ok. 1 metra od jego granicy.

Po rozpatrzeniu sprawy decyzją wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta przez Zastępcę Naczelnika Wydziału Architektury i Planowania Przestrzennego Urzędu Miasta z dnia "[...]" Nr "[...]" ustalono, na wniosek K.H., warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na nadbudowie i przebudowie istniejącego budynku mieszkalnego w zabudowie szeregowej na działce nr "[...]" obręb "[...]" przy ul. O. w E.

Na skutek złożonego odwołania przez K.H. oraz T.K., Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia "[...]" nr Rep. "[...]", działając na podstawie art. 138 § 2 Kpa, uchyliło decyzję będącą przedmiotem odwołania i przekazało sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu wskazano, iż decyzja została zakwestionowana zarówno przez wnioskodawczynię, jak i właściciela nieruchomości sąsiedniej graniczącej z działką, na której planowana jest inwestycja. Podkreślono, iż bez względu na charakter i ocenę zarzutów przedstawionych przez te strony w toku postępowania organowi I instancji były one mu znane, co obligowało ten organ do zajęcia stanowiska w uzasadnieniu decyzji odnośnie faktów i okoliczności podniesionych przez strony. Ponieważ w tej sprawie brak jest takiego odniesienia, jak również w uzasadnieniu nie zawarto ustaleń dotyczących dokonanej analizy oraz obszaru analizowanego, co stanowi naruszenie § 3 rozporządzenia z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz art. 107 § 1 i § 3 kpa decyzję organu I instancji należało uchylić.